Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η ανάγκη πληρωμής υψηλότερων μισθών στους υπαλλήλους, οδήγησε σε αύξηση των πωλήσεων ρομπότ, σε μεγάλες εταιρείες σε όλη την Αμερική.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επιχειρηματίες επενδύουν υπέρ ενός νέου οικονομικού μοντέλου: Μισθώνουν ρομπότ, τα συντηρούν, τα χρεώνουν σε εργοστάσια ανά ώρα ή μήνα, για να μειώσουν τους κινδύνους και το αρχικό εργατικό κόστος.
Ο Saman Farid, πρώην επιχειρηματίας που επενδύει σε ρομπότ για περισσότερο από μια δεκαετία, είδε την πρόκληση και την ανάγκη των εργοστασίων για ρομπότ και έτσι ίδρυσε την Rent-a-Robot Formic Technologies, με την υποστήριξη της Lux Capital και της Initialized Capital.
Ο Bob Albert, του οποίου η οικογένεια είναι ιδιοκτήτρια της Polar Hardware Manufacturing, ενός 105χρονου εργοστασίου μετάλλων στο Σικάγο, συμφώνησε να πληρώσει λιγότερο από 10 $ την ώρα για ένα ρομπότ, έναντι 20 $ που πληρώνει την ώρα για τον μέσο υπάλληλό του.
Η Westec Plastics Corp., ένα οικογενειακό εργοστάσιο χύτευσης πλαστικών στο Λίβμορ, Καλιφόρνια, απέκτησε το πρώτο της ρομπότ τον Ιανουάριο του 2020 και τώρα διαθέτει τρία από την Rapid Robotics, χρεώνοντας 3.750 $ το μήνα ανά ρομπότ τον πρώτο χρόνο.
Τείνουν άραγε τα ρομπότ μέσω της μίσθωσης, να στερήσουν θέσεις εργασίας? Ή αναπληρώνουν πιθανή έλλειψη εργατικού δυναμικού?
Το σίγουρο είναι πάντως ότι η τεχνολογία δεν σταματά και το αστείο με τα ρομπότ είναι ότι δεν απαιτείται να εμβολιαστούν. Το πολύ πολύ να τους αλλάξετε τα υδραυλικά υγρά.
