Μία από τις κεντρικές αξίες της εταιρικής κουλτούρας του Facebook είναι και η “δέσμευση” ή engagement στα Αγγλικά. Αλήθεια τι καταλαβαίνετε από αυτό;
Τι μπορεί να εννοεί το Facebook όταν επιζητεί την δέσμευση σε όλα τα επίπεδα; Ποια είναι τα επίπεδα; Δέσμευση από το υψηλόβαθμα στελέχη μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο, για να περάσουμε στο αμέσως επόμενο επίπεδο, αυτό του τελικού χρήστη.
Το Facebook φαίνεται να αναζητεί απεγνωσμένα τρόπους να εμπλέξει περισσότερο τους χρήστες του, αν και αυτό είναι ο στόχος κάθε ιστοσελίδας που στοχεύει σε οικονομικά κέρδη. Όποια σελίδα καταφέρει να κρατήσει περισσότερο τους χρήστες της online είναι και πιο επιτυχημένη οικονομικά.
Το θέμα λοιπόν είναι να ανακαλύψεις τον τρόπο.
Αν κοιτάξετε λίγο τα ranks στην Ελληνική διαδικτυακή σκηνή, θα απορήσετε με τις θέσεις που καταλαμβάνουν μερικές ιστοσελίδες. Ίσως να σκεφτείτε (και δικαιολογημένα) “μα καλά τι προσφέρει στο κοινό;”
Αν κάνουμε την ίδια ερώτηση για το Facebook, ίσως ανακαλύψουμε πως προσπαθεί η εταιρεία να κρατήσει περισσότερο χρόνο το κοινό της στις διαδραστικές σελίδες της. Οι κοινοποιήσεις spam είναι μόνο ένα παράδειγμα.
Η προβολή περιεχομένου από τις σελίδες που αναφέραμε παραπάνω με τίτλους ειδήσεων (για παράδειγμα) που φωνάζουν “clickbait” αντανακλά την εμμονή του Facebook στην αφοσίωση, χωρίς φραγμούς και όρια.
Μιλάμε για ένα είδος περιεχομένου που προσελκύει ανθρώπους, έστω και αν μετά το μετανιώνουν γιατί για άλλη μια φορά τους κορόιδεψαν.
Λέξεις κλειδιά σε τίτλους του τύπου “Καταιγιστικές εξελίξεις”, “Σοκάρουν οι λεπτομέρειες”, “Βόμβα στην σόουμπιζ” τραβάνε σαν μαγνήτες ένα κοινό που όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται, αλλά υποστηρίζει ότι το Facebook είναι ένα μέρος που βρίσκει τα όλα νέα της ημέρας μαζεμένα. Στις ΗΠΑ, αυτό συνέβαλε σε ένα πολύ πολωμένο πολιτικό κλίμα, και παράνοιες για fake εκλογές.
Η υπερασπιστική γραμμή του Facebook είναι ότι δίνει στους χρήστες ό, τι θέλουν. Και δεν λέει ψέματα. Όμως και οι χαρτοπαικτικές λέσχες δίνουν στους παίκτες αυτό που θέλουν. Το Facebook παρεμποδίζει το ισοδύναμο πληροφόρησης για το fast food, βασιζόμενο στην εθιστική τάση των ανθρώπων να μεγιστοποιούν την ανάγκη για κατανάλωση κάθε μπούρδας. Είναι μια απόλυτα νόμιμη επιχειρηματική στρατηγική, αν και δεν είναι ιδιαίτερα ευγενής.
Ο Zuckerberg υποστηρίζει ότι το Facebook είναι μια θετική δύναμη στον κόσμο επειδή “δίνει σε περισσότερους ανθρώπους από μια φωνή”.
Όμως είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμηθώ πως ήταν το Διαδίκτυο πριν από το Facebook. Το 2003, υπήρχαν πάρα πολλοί τρόποι για ηλεκτρονική έκφραση. Δεν ανακάλυψε το Facebook τη διαδικτυακή συζήτηση. Δεν ήταν η πρώτη σελίδα που επέτρεψε την κοινή χρήση φωτογραφιών και βίντεο, και αν εξαφανιστεί αύριο από το Διαδίκτυο, έχουμε ακόμα πάρα πολλούς τρόπους να ακουστεί η φωνή μας.
Αυτό που διακρίνει το Facebook από πολλές άλλες ιστοσελίδες είναι η αδίστακτη, και άκρως ενδιαφέρουσα εστίαση του στην ανάπτυξη. Κάθε επιχείρηση θέλει να αναπτυχθεί φυσικά, αλλά ορισμένες εταιρείες προσπαθούν να το κάνουν διατηρώντας και ορισμένες αξίες.
Αντίθετα, το Facebook φαίνεται να ενδιαφέρεται μόνο για την προώθηση μιας συνεχιζόμενης ανάπτυξης και βέβαια της μεγαλύτερης εμπλοκής του τελικού χρήστη.
Αλήθεια πιστεύετε ότι το φαινόμενο fake news θα σταματήσει κάποτε στο Facebook; Το δράμα πουλάει, δυστυχώς και το Facebook εκτός από τις σελίδες που γνωρίζουν πολύ καλά την τέχνη των δραματοποιών, υπάρχουν και οι drama queens/kings.
Σαν μέλος του κοινωνικού δικτύου θα πρέπει να τα ανεχτείτε όλα, προσπαθώντας παράλληλα να μην σας επηρεάσουν.
Βγείτε από το Facebook, αποκλείστε τα cookies και τα scipts, αλλά δεν θα μπορέσετε να το σταματήσετε να σας παρακολουθεί, ή να σας επηρεάζει. Τα ηλίθια επιχειρήματα μεγεθύνονται, οι πολιτικοί έχουν πάντα ένα μπαλκόνι και το διαπροσωπικό δράμα των ομάδων διακτινίζεται σε κάθε σπίτι μέσα από μια οθόνη.
Δεν ξέρω πόσοι επιμένουν να το χρησιμοποιούν, αλλά αν όλοι σταματήσουν να γράφουν στο κοινωνικό δίκτυο για 30 λεπτά την ημέρα, θα κάνουν σίγουρα τη ζωή μου και τη ζωή τους καλύτερη.
________________
