Ένα δικαστήριο στη Νέα Υόρκη εξέδωσε μια απόφαση ορόσημο που τάχθηκε ενάντια στην κρατική παρακολούθηση των ιδιωτικών επικοινωνιών στην Αμερική χωρίς ένταλμα.
Συγκεκριμένα, αποφασίστηκε ότι το FBI είχε παραβιάσει τα δικαιώματα της Τέταρτης Τροποποίησης ενός κατοίκου των ΗΠΑ, εξετάζοντας μια τεράστια βάση δεδομένων με υπερπόντιες επικοινωνίες που είχαν συλλεχθεί σύμφωνα με το άρθρο 702 του νόμου περί επιτήρησης ξένων πληροφοριών και χρησιμοποιώντας τα προσωπικά μηνύματα αυτού του κατοίκου σαν αποδεικτικό στοιχείο για την επιτυχή δίωξή του. .
Η απόφαση εκδόθηκε τον Δεκέμβριο και αποσφραγίστηκε την Τρίτη. Σε αυτή, η δικαστής της ομοσπονδιακής περιφέρειας LaShann DeArcy Hall απέρριψε τη θέση της κυβέρνησης ότι της επιτρεπόταν να δει τα email του εν λόγω κατοίκου, που συλλέγονταν σύμφωνα με το Άρθρο 702, χωρίς ένταλμα. Η έρευνα στα μηνύματά του κρίθηκε αδικαιολόγητη και παράνομη.
Η ενότητα 702 του νόμου περί επιτήρησης ξένων πληροφοριών του 1978, γνωστός και ως FISA, εξουσιοδοτεί τη συλλογή δεδομένων επικοινωνιών χωρίς ένταλμα από άτομα εκτός ΗΠΑ που βρίσκονται εκτός των ΗΠΑ.
Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε τον Agron Hasbajrami, Αλβανό υπήκοο και κάτοικο ΗΠΑ, ο οποίος συνελήφθη στο αεροδρόμιο JFK στις 6 Σεπτεμβρίου του 2011, λίγο πριν επιβιβαστεί σε πτήση για το Πακιστάν μέσω Τουρκίας. Κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να συμμετάσχει σε τρομοκρατική οργάνωση για να πολεμήσει εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων και άλλων στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, ενώ αργότερα ομολόγησε την ενοχή του για απόπειρα και συνωμοσία για παροχή υλικής υποστήριξης σε τρομοκράτες. Καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλάκιση.
Στο δικαστήριο προέκυψε ότι το FBI χρησιμοποίησε σαν αποδεικτικά στοιχεία μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ του Αλβανού και ενός αγνώστου που σχετιζόταν με τρομοκράτες. Τα συγκεκριμένα μηνύματα ελήφθησαν χωρίς ένταλμα σύμφωνα με το Άρθρο 702.
Αυτό οδήγησε την δικαστή DeArcy Hall να αποφασίσει ότι η χρήση του άρθρου 702 στην περίπτωση του Hasbajrami, ήταν αντισυνταγματική. Η παρακολούθηση κρίθηκε υπερβολικά παρεμβατική, και επομένως παράλογη σύμφωνα με την Τέταρτη Τροποποίηση.
“Το δικαστήριο συμφωνεί ότι υπάρχει ένα “ισχυρό” δημόσιο συμφέρον να επιτραπεί στις αρχές επιβολής του νόμου να διεκπεραιώνουν έρευνα για λόγους εθνικής ασφάλειας, αλλά το δημόσιο συμφέρον από μόνο του δεν δικαιολογεί την αδικαιολόγητη έρευνα“.
