Ο διαστημικός «ανελκυστήρας» είναι ένα από τα πιο παλαιά όνειρα της επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο το ενδεχόμενο πραγματικής κατασκευής του έχει αρχίσει να εξετάζεται εδώ και χρόνια, καθώς θα διευκόλυνε πολύ τη δραστηριότητα στο Διάστημα. Στην περίπτωση του LiftPort Group (Σιάτλ), ένα τέτοιο concept κατασκευής εξετάζεται για την μεταφορά φορτίων από και προς τη Σελήνη.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του space.com, ένα τέτοιο πρόγραμμα θα αξιοποιούσε υπάρχουσα τεχνολογία και θα βασιζόταν σε απλές αρχές. Η βασική ιδέα είναι ένα «όχημα» το οποίο θα κινείται πάνω και κάτω σε ένα καλώδιο, συνδεδεμένο/ «αγκυροβολημένο» στην επιφάνεια της Σελήνης, και θα επιτρέπει «μαλακές» προσεδαφίσεις στον δορυφόρο της Γης.
Ειδικότερα, το όραμα του LiftPort Group περιλαμβάνει την εκτόξευση πυραύλου από τη Γη σε ειδική επανδρωμένη διαστημική εγκατάσταση (PicoGravity Laboratory) σε σημείο Λαγκράνζ, από όπου και ξεκινά η μεταφορά του φορτίου προς τη Σελήνη. Το πρόγραμμα αποκαλείται LSEI (Lunar Space Elevator Infrastructure) και, σύμφωνα με το LiftPort Group, η μεταφορά ανθρώπων στη Σελήνη θα είναι δυνατή από τα πρώτα κιόλας χρόνια της λειτουργίας μιας τέτοιας εγκατάστασης.
Όπως αναφέρει στο space.com ο πρόεδρος του LiftPort Group, Μάικλ Λέιν, σημειώνεται πρόοδος όσον αφορά στο πρόγραμμα, καθώς η Σελήνη προσέλκυσε έντονο ενδιαφέρον μέσα στο προηγούμενο έτος.
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του LiftPort Group, στόχος είναι η Σελήνη να καταστεί οικονομικά προσβάσιμη για εξερεύνηση, αποικισμό και εξόρυξη φυσικών πόρων.
Ρομποτικό αερόπλοιο για τους ουρανούς της Αφροδίτης
Πάνω στο concept ενός μη μεγάλου μη επανδρωμένου αεροπλοίου, που θα μπορεί να περιπλανιέται στους ουρανούς της Αφροδίτης για διάστημα μέχρι ενός έτους εργάζονται μηχανικοί της Northrop Grumman και της L’Garde. Σύμφωνα με το space.com, το Venus Atmospheric Maneuverable Platform (VAMP) θα μπορεί να μένει εν πτήσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συνδυάζοντας τις τεχνολογίες αεροπλάνων και αεροπλοίων και συλλέγοντας πληροφορίες για την Αφροδίτη και την ατμόσφαιρά της.
Το VAMP θα είναι ένα μεγάλο, αλλά ταυτόχρονο ελαφρύ φουσκωτό αεροσκάφος, με άνοιγμα φτερών 46 μέτρων. Στο σχέδιο μίας πιθανής αποστολής του περιλαμβάνεται η μεταφορά του σε τροχιά με διαστημόπλοιο και στη συνέχεια η ανάπτυξη και το φούσκωμά του ενώ είναι ακόμα συνδεδεμένο με το «μητρικό σκάφος». Στη συνέχεια, το σκάφος θα απελευθερωθεί και θα εισέλθει ομαλά στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, χωρίς να απαιτείται πολύς προστατευτικός εξοπλισμός.
Το σκάφος θα πετά σε ύψος 55-70 χιλιομέτρων, χρησιμοποιώντας ηλιακούς κινητήρες την ημέρα και αιωρούμενο σε χαμηλότερα ύψη μετά τη δύση του Ηλίου. Το φορτίου του θα μπορεί να κυμαίνεται από 20 έως 200 κιλά, ανάλογα με το ύψος στο οποίο επιδιώκεται να ίπταται. Τα δεδομένα που συλλέγονται θα μεταδίδονται στο «μητρικό σκάφος», σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη, βοηθώντας τον επιστημονικό κόσμο να κατανοήσει πώς ο πλανήτης μετατράπηκε από έναν πιθανώς ικανό να υποστηρίξει ζωή πριν δισεκατομμύρια χρόνια κόσμο, στην υψηλότατων θερμοκρασιών «κόλαση» που είναι σήμερα.
