Το The Hill δημοσίευσε μια προειδοποίηση από έναν επίκουρο καθηγητή Επιστημών της Πληροφορίας:
Από το 1980, περισσότερες από 40.000 επιστημονικές δημοσιεύσεις έχουν ανακληθεί. Είτε περιείχαν λάθη, είτε βασίζονταν σε ξεπερασμένες γνώσεις είτε ήταν ξεκάθαρες απάτες… Ωστόσο, αυτές οι δημοσιεύσεις ζόμπι συνεχίζουν να αναφέρονται και να χρησιμοποιούνται, για να υποστηρίξουν νέα επιχειρήματα.
Γιατί;
Σχεδόν πάντα γιατί κανείς δεν παρατήρησε ότι είχαν αποσυρθεί…
Να αναφέρουτμε ότι παραθέτοντας μια δημοσίευση ζόμπι, σε μια επισημινική εργασία, αυτή καταστρέφεται: Μια και μόνο αναξιόπιστη παραπομπή μπορεί να απειλήσει την αξιοπιστία της έρευνας που την περιέχει και αυτή η “μόλυνση” μπορεί να εξαπλωθεί σε εκατοντάδες έγγραφα.
Μια εργασία του 2019 για τον παιδικό καρκίνο, για παράδειγμα, αναφέρει 51 διαφορετικές ανακληθείσες εργασίες, καθιστώντας την έρευνα εντελώς αναξιόπιστη.
Για να είναι το επιστημονικό έγγραφο μια καταγραφή της καλύτερης διαθέσιμης γνώσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη την προοπτική διατήρησης της γνώσης στην επιστημονική βιβλιογραφία… Πρέπει να βασιστούμε σε αυτή τη γνώση, και όχι στα λάθη και την απάτη…
Χρειαζόμαστε ένα υγιές, αξιόπιστο οικοσύστημα που ανταμείβει την προσπάθεια, και όχι μόνο τα αποτελέσματα… Τα άτομα και οι οργανισμοί που παράγουν επιστημονικό έργο πρέπει να διασφαλίσουν ότι η εργασία δεν τελειώνει με την δημοσίευση. Μερικές φορές, μια δημοσίευση είναι μόνο η αρχή.
