Για να δημιουργηθεί σκουριά απαιτείται οξυγόνο, νερό και οι σωστές συνθήκες. Όλα αυτά δεν υπάρχουν στην Σελήνη. Από που προήλθε λοιπόν ένα οξείδιο του σιδήρου που ανακαλύφθηκε; Από την Γη; Είναι μια πιθανότητα.
Δεν είναι επιστημονική φαντασία, οι επιστήμονες εντόπισαν σκουριά – ένα προϊόν που απαιτεί οξυγόνο, νερό και οξειδωτικές συνθήκες – στην επιφάνεια της Σελήνης, ένα περιβάλλον φτωχό σε οξυγόνο, χωρίς νερό και γενικότερα ένα περιβάλλον που απαγορεύει την οξείδωση.
Οι επιστήμονες εικάζουν ότι το οξυγόνο που απαιτείται για την αντίδραση που σχημάτισε την σκουριά μεταφέρθηκε στους πόλους της Σελήνης από την Γη. Περισσότερες λεπτομέρειες για την ανακάλυψη δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Science Advances.
Η σκουριά είναι το κοκκινωπό καφέ υλικό που γεννιέται όταν άτομα του σιδήρου αντιδρούν με το οξυγόνο και το νερό σε μια αντίδραση που είναι γνωστή και σαν αντίδραση οξείδωσης ή απώλειας ηλεκτρονίων. Η πολύ λεπτή ατμόσφαιρα της Σελήνης δεν μπορεί να παγιδεύσει πολύ οξυγόνο και οι ηλιακοί άνεμοι βομβαρδίζουν συνεχώς την επιφάνεια της Σελήνης με φορτισμένο υδρογόνο.
Έτσι, αν και η σκουριά είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο στη Γη, η ανακάλυψή της στην Σελήνη εξέπληξε τους ερευνητές.
“Δεν νομίζω ότι θα περίμενε κανείς να τη βρει στην επιφάνεια της Σελήνης», δήλωσε ο Shaui Li, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Mānoa.
Συγκρίνοντας τα δεδομένα ανάκλασης που συλλέχθηκαν από την αποστολή Indian Chandrayaan-1 σε καθαρά δείγματα σκουριάς, η ομάδα του Li αναγνώρισε υλικό στην επιφάνεια της Σελήνης σαν αιματίτη ή οξείδιο σιδήρου (III). Ο Li ανέφερε ότι η σύγκριση ήταν αρκετά απλή, και είναι πολύ σίγουρος ότι τα φάσματα ανάκλασης ήταν από αιματίτη.
“Η μεθοδολογία ήταν αρκετά απλή”, είπε. “Όταν συγκρίναμε τα δεδομένα με μετρήσεις καθαρού αιματίτη υπό εργαστηριακές συνθήκες, μπορούσαμε να δούμε ότι τα φάσματα ήταν τόσο παρόμοια μεταξύ τους αλλά και πολύ διαφορετικά από άλλα ορυκτά”.
Η ομαδοποίηση της σκουριάς στους πόλους υπενθύμισε στον Li την ανακάλυψη παγωμένου υγρού στις πολικές περιοχές της Σελήνης. Σε αντίθεση με το εύρημα του 2018, ο αιματίτης δεν υπάρχει ομοιόμορφα γύρω από τους πόλους, αλλά βρίσκεται και σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Κάτι που θα μπορούσε να οξειδώσει το σίδηρο και να συνεχίσει με την ακανόνιστη κατανομή της σκουριάς είναι ο Γήινος άνεμος, ο οποίος μεταφέρει οξυγόνο στη Σελήνη και το προστατεύει από τον ηλιακό άνεμο για λίγο διάστημα.
Αυτή η ανακάλυψη χρησιμεύει σαν υπενθύμιση για το πόσο στενά συνδέονται η Γη και η Σελήνη, παρόλο που απέχουν πάνω από 200.000 μίλια, ανέφερε ο Li. Επιπλέον, ο γήινος άνεμος έχει μεταφέρει πιθανότατα υλικό στη Σελήνη ηλικίας δισεκατομμυρίων ετών, η δειγματοληψία του οποίου θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν τις τότε συνθήκες που επικρατούσαν στην Γη.
Τέλος, η έρευνα θα μπορούσε να επηρεάσει ακόμα και την εξερεύνηση του διαστήματος και τον αποικισμό της Σελήνης. Οι περιοχές στην επιφάνεια της Σελήνης που έχουν αιματίτη μπορεί να έχουν επίσης υψηλότερα επίπεδα οξυγόνου και νερού, καθιστώντας αυτές τις περιοχές συγκριτικά καλύτερες για να αναπτυχθεί η γεωργία.
