Την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση καταγράφει αξιοσημείωτη πρόοδο όσον αφορά την εγκατάσταση συνδέσεων σταθερού δικτύου πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN) η Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat βρίσκεται ουραγός.
Ως συνδέσεις πολύ υψηλής χωρητικότητας ορίζονται από τη Eurostat οι συνδέσεις οπτικών ινών ή άλλα δίκτυα (π.χ. 5G) που προσφέρουν ευρυζωνικές υπηρεσίες.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει ως στόχο όλες οι κατοικημένες περιοχές των κρατών μελών να έχουν μέχρι το 2030 συνδέσεις VHCN. Το 2013 οι συνδέσεις υψηλής ταχύτητας στην ΕΕ βρισκόταν στο χαμηλό ποσοστό του 16% αλλά στις αρχές τους 2022 το ποσοστό αυτό είχε εκτοξευτεί πλέον στο 70%.
Ακόμη και σε περιοχές των ευρωπαϊκών χωρών με πολύ μικρούς πληθυσμούς η αύξηση των συνδέσεων VHCN είναι εντυπωσιακή αφού από το 4% πριν από εννέα χρόνια βρισκόμαστε πλέον σε ένα ποσοστό 37%.
Θα περίμενε κανείς ότι η Ελλάδα θα φιγουράριζε ψηλά στην σχετική λίστα δεδομένης της υστέρησης προηγούμενων ετών στη διασύνδεση με το Internet. Δυστυχώς όμως συμβαίνει το εντελώς αντίθετο.
Η χώρα μας βρίσκεται κυριολεκτικά στον πάτο της λίστας έχοντας το μικρότερο ποσοστό συνδέσεων VHCN στην ΕΕ. Επιπλέον σε περιοχές με λίγους κατοίκους (λιγότερους από 100 ανά τετ. χλμ.) η κάλυψη σε «γρήγορο» Internet στην Ελλάδα εμφανίζει μηδενικά ποσοστά.
Η Eurostat σε προηγούμενη έκθεση της είχε παρουσιάσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα οι Έλληνες χρήστες του Internet πληρώνουν πιο ακριβά από οποιονδήποτε άλλο ευρωπαίο τη σύνδεση στο Διαδίκτυο. Η Ελλάδα είχε διαφορά της τάξης του 63% από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο όσον αφορά τις τιμές χρήσης του Internet το 2019 και ήταν στη δεύτερη θέση με το ακριβότερο Internet πίσω από το Βέλγιο.
Όμως η πανδημία με τις αυξημένες απαιτήσεις για χρήση του Διαδικτύου προσέφερε σύμφωνα με τους αναλυτές ευκαιρία στους παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να αυξήσουν τις χρεώσεις τους με αποτέλεσμα η διαφορά της Ελλάδας να βρίσκεται πλέον κοντά στο 75% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και να ανέβει στην κορυφή της σχετικής λίστας.
Οι διαχρονικές στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την μεγάλη απροθυμία στα όρια της άρνησης τα τελευταία χρόνια των εταιρειών να επενδύουν στη δημιουργία νέων δικτύων ευρυζωνικών υπηρεσιών έχουν δημιουργήσει αυτό το από κάθε άποψη θλιβερό σκηνικό που έχει μετατρέψει την χώρα μας σε ένα πραγματικό ιντερνετικό παρία της Ευρώπης και του σύγχρονου κόσμου γενικότερα.
