Που πάνε τα δεδομένα του Facebook, και των άλλων “δωρεάν” υπηρεσιών; Είναι γνωστό ότι οι εταιρείες πωλούν τα δεδομένα θέσης της κινητής τηλεφωνίας. Το παρακάτω γεγονός αποκαλύφθηκε τις τελευταίες μέρες στις ΗΠΑ: Οι πληροφορίες αυτές δεν πωλούνταν μόνο στους διαφημιστές αλλά και στην Immigration and Customs Enforcement (ICE), ένα κρατικό όργανο που είναι γνωστό για την κράτηση παιδιών μεταναστών σε κλουβιά.
Σύμφωνα με μια δημοσίευση της Wall Street Journal, η ICE και γενικότερα το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS) αγοράζουν και χρησιμοποιούν τις πληροφορίες τοποθεσίας από “εκατομμύρια” κινητά τηλέφωνα για να εντοπίσουν και να συλλάβουν παράνομους μετανάστες από το Μεξικό.
Η συγκεκριμένη κίνηση φαίνεται να είναι νόμιμη, αλλά όπως αναφέρει η WSJ, “Η χρήση αυτών των δεδομένων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για λόγους επιβολής του νόμου δεν είχε αναφερθεί πριν”.
Οι εμπειρογνώμονες δήλωσαν στην εφημερίδα ότι είναι μια από τις “μεγαλύτερες ανησυχίες για μαζική εκμετάλλευση δεδομένων από τις αρχές των ΗΠΑ”.
Η Venntel, μια εταιρεία που διαθέτει τα δεδομένα τα τελευταία χρόνια στο DHS, το οποίο λειτουργεί το ICE είναι συνδεδεμένη με την εταιρεία διαφημίσεων κινητής τηλεφωνίας Gravy Analytics. Τα δημόσια αρχεία δείχνουν ότι η Venntel έχει υπογράψει και μια σύμβαση με την DEA, την Αμερικάνικη υπηρεσία κατά των ναρκωτικών.
“Πρόκειται για μια παραβίαση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των δικαιωμάτων απορρήτου των δεδομένων”, ανέφερφε ο Adam Schwartz, από το Electronic Frontier Foundation.
“Η κοινωνία μας δεν κατάφερε να προστατεύσει τους καταναλωτές από τις εταιρείες που συλλέγουν και πωλούν προσωπικά στοιχεία, μαζί με τα ευαίσθητα δεδομένα τοποθεσίας. Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αγόρασε πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα και τα χρησιμοποιεί για να εντοπίσει και να απελάσει μετανάστες”.
Πρόσθεσε, “Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε ισχυρούς νόμους για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των καταναλωτών”.
Να αναφέρουμε ότι αν και τα δεδομένα δεν συμπεριλαμβάνουν στοιχεία που βοηθούν στην προσωπική ταυτοποίηση, όπως το όνομα χρήστη, αλλά ένα ανώνυμο αλφαριθμητικό αναγνωριστικό, υπάρχει πρόβλημα. Μια έρευνα της New York Times για αυτό το είδος των δεδομένων, στα τέλη του περασμένου έτους, έδειξε ότι είναι είναι αρκετά εύκολο να καταλάβουμε ποιος βρίσκεται σε μια τοποθεσία.
Εάν ένα άτομο για παράδειγμα βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία το βράδυ και σε μια άλλη ένα 8ώρο το πρωί, μπορούμε να καταλάβουμε που είναι το σπίτι του και που δουλεύει. Χρησιμοποιώντας αυτές τις δύο πληροφορίες, και συνδέοντάς τις με άλλες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο άτομο άτομο μιλάμε.
“Παρόλο που λένε ότι είναι τα δεδομένα είναι ανώνυμο, η ανάλυση διαφορετικών συνόλων δεδομένων μας δίνει μια πολύ λεπτομερή εικόνα για το ποιος είσαι, καλύτερα από ό, τι γνωρίζεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου,” αναφέρει στο Recode, ο Dragana Kaurin, ερευνητής στο Berkman Klein Center for Internet & Society στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
“Αυτά τα δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διακρίνουν τους ανθρώπους σε φυλή, φύλο, εθνικότητα, σεξουαλικό προσανατολισμό ή την αστική – κοινωνική τάξη”.
Και όπως αναφέρει ο τίτλος, το δωρεάν λογισμικό όπως ο καιρός ή τα παιχνίδια και το Facebook στο τηλέφωνό σας δεν είναι δωρεάν.
Τα δεδομένα που προέρχονται από τις “δωρεάν” υπηρεσίες, λογισμικό προστασίας από ιούς, εφαρμογές για τον καιρό κλπ, κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και αγοραστές υπάρχουν πολλοί. Με άλλα λόγια, το “δωρεάν” λογισμικό έχει σημαντικό κόστος στην ιδιωτική σας ζωή και οι όροι υπάρχουν ενσωματωμένοι βαθιά σε πολιτικές απορρήτου που δεν διαβάσαμε ποτέ.
Επιπλέον τώρα δεν θα πρέπει να ανησυχούμε μόνο για το Facebook και τις διαφημίσεις αλλά και για τις αρχές.
