Ο θεωρητικός φυσικός Jacques Treiner, από το University of Paris Cite, εξηγεί γιατί πρέπει να τρέχουμε στη βροχή:
… Έστω το p αντιπροσωπεύει τον αριθμό των σταγόνων ανά μονάδα όγκου και έστω το a την κατακόρυφη ταχύτητά τους. Θα συμβολίσουμε με Sh την οριζόντια επιφάνεια του ατόμου (π.χ. το κεφάλι και τους ώμους) και με Sv την κατακόρυφη επιφάνεια (π.χ. το σώμα).
Όταν στέκεσαι ακίνητος, η βροχή πέφτει μόνο στην οριζόντια επιφάνεια, Sh. Αυτή είναι η ποσότητα νερού που θα λάβετε σε αυτή την περιοχή. Ακόμα κι αν η βροχή πέφτει κατακόρυφα, από την προοπτική ενός περιπατητή που κινείται με ταχύτητα v, φαίνεται να πέφτει λοξά, με τη γωνία της τροχιάς των σταγόνων να εξαρτάται από την ταχύτητά σας.
Κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου Τ, μια σταγόνα βροχής διανύει απόσταση aT. Επομένως, όλες οι σταγόνες βροχής σε μικρότερη απόσταση που θα φτάσουν στην επιφάνεια: είναι οι σταγόνες μέσα σε έναν κύλινδρο με βάση Sh και ύψος aT, που δίνει:
p.Sh.a.T.
Όπως είδαμε, καθώς προχωράμε, οι σταγόνες φαίνεται να κινούνται λοξά κάτι που προκύπτει από τη σύνθεση της ταχύτητας a και της ταχύτητας v. Ο αριθμός των σταγόνων που φτάνουν στο Sh παραμένει αμετάβλητος, καθώς η ταχύτητα v είναι οριζόντια και επομένως παράλληλη με την επιφάνεια Sh. Ωστόσο, ο αριθμός των σταγόνων που έφτασαν στην επιφάνεια Sv (ήταν μηδενικός όταν ο περιπατητής ήταν ακίνητος) τώρα αυξάνεται. Αυτός είναι ίσος με τον αριθμό των σταγόνων που περιέχονται σε έναν οριζόντιο κύλινδρο με εμβαδόν βάσης Sv και μήκος v.T. Αυτό το μήκος αντιπροσωπεύει την οριζόντια απόσταση που διανύουν οι σταγόνες κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος.
Συνολικά, ο περιπατητής λαμβάνει έναν αριθμό σταγόνων που δίνονται από την εξίσωση:
p.(Sh.a + Sv.v). T
Τώρα πρέπει να λάβουμε υπόψη το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο περιπατητής εκτίθεται στη βροχή. Εάν διανύετε μια απόσταση d με σταθερή ταχύτητα v, ο χρόνος που περνάτε περπατώντας είναι d/v. Συνδυάζοντάς το στην εξίσωση, η συνολική ποσότητα νερού που συναντάτε είναι:
p.(Sh.a + Sv.v). d/v = p.(Sh.a/v + Sv). d
Αυτή η εξίσωση αποδεικνύει ότι όσο πιο γρήγορα κινείστε, τόσο λιγότερο νερό χτυπά το κεφάλι και τους ώμους σας, και ότι η ποσότητα του νερού που χτυπά στο κατακόρυφο μέρος του σώματός σας παραμένει σταθερή. Για να βραχείτε λιγότερο λοιπόν, είναι καλύτερο να προχωράτε γρήγορα και να γέρνετε μπροστά.
Θα πρέπει να αυξήσετε την ταχύτητά σας για να αντισταθμίσετε την εκτεθειμένη επιφάνεια που προκαλείται από την κλίση.
Τώρα θα πρέπει να περιμένουμε να βρέξει….
Είναι αυταπόδεικτο ότι οι κεραυνοί κατά την κακοκαιρία που συνοδεύεται από βροχοπτώσεις, “προτιμούν” τις εναέριες διαδρομές που υπάρχει αραιή ή αραιότερη εκ του περίγυρου, πυκνότητα αέρα.
Όταν κάποιος τρέχει σε περίοδο κακοκαιρίας σχηματίζει πίσω του πυκνότητα αέρα αραιότερη από ότι έχει ο παρακείμενος χώρος. Συμβαίνει δηλαδή ότι παρατηρείται στο πίσω μέρος ενός οχήματος που κινείται με ταχύτητα. Αραίωση πυκνότητας αέρα.
(Σ.σ. Αυτός είναι ο λόγος που τα φορτηγά όταν κάνουν μεγάλα ταξίδια, πάνε πίσω από κάποιο φορτηγό που πάει εμπρός τους, μιας και με την αραίωση του αέρα που δημιουργεί το μπροστινό φορτηγό, τα πίσω του ερχόμενα, έχουν μικρότερη πίεση από τον αραιότερο αέρα, μικρότερη οπισθέλκουσα, μικρότερη κατανάλωση καυσίμου).
Άρα, όποιος τρέχει σε περίπτωση που συναντήσει βροχόπτωση – κακοκαιρία, είναι εκείνος που λέει σε πιθανή ατμοσφαιρική εκκένωση – κευρανόπτωση : πέσε επάνω μου (φύση της δύναμης που έχεις 300.000 – 600.000 Volt) …