Μυστικές διεθνείς συζητήσεις είχαν σαν αποτέλεσμα κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να επιβάλλουν πανομοιότυπους ελέγχους εξαγωγών σε κβαντικούς υπολογιστές, ενώ αρνούνται να αποκαλύψουν την επιστημονική λογική πίσω από τους κανονισμούς.
Αν και οι κβαντικοί υπολογιστές θεωρητικά έχουν τη δυνατότητα να απειλήσουν κάθε εθνική ασφάλεια παραβιάζοντας τις τεχνικές κρυπτογράφησης, ακόμη και οι πιο προηγμένοι κβαντικοί υπολογιστές που υπάρχουν αυτή την στιγμή είναι πολύ μικροί και πολύ επιρρεπείς σε σφάλματα για να επιτύχουν κάτι τέτοιο, καθιστώντας τις απαγορεύσεις φαινομενικά άσκοπες.
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μία από τις χώρες που απαγόρευσε την εξαγωγή κβαντικών υπολογιστών με 34 ή περισσότερα κβαντικά bit ή qubits και ποσοστά σφάλματος κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο.
Η πρόθεση φαίνεται να είναι να περιοριστούν οι μηχανές συγκεκριμένης ικανότητας, αλλά η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου δεν το αναφέρει ρητά. Ένα αίτημα του New Scientist για το σκεπτικό πίσω από αυτούς τους αριθμούς απορρίφθηκε για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Η Γαλλία έχει αποφασίσει επίσης την απαγόρευση εξαγωγών συστημάτων με τις ίδιες προδιαγραφές για αριθμούς qubit και ποσοστά σφάλματος, όπως και η Ισπανία και η Ολλανδία.
Τα ίδια όρια σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μπορεί να παραπέμπουν σε κάποιο κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αυτό δεν ισχύει. Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε στο New Scientist ότι τα μέλη της ΕΕ είναι ελεύθερα να υιοθετήσουν εθνικά μέτρα, για περιορισμούς στις εξαγωγές.
Το New Scientist επικοινώνησε με δεκάδες κράτη για να ρωτήσει ποια είναι η επιστημονική βάση για αυτές τις πανομοιότυπες νομοθετικές απαγορεύσεις στις εξαγωγές κβαντικών υπολογιστών, και η απάντηση ήταν ότι κρατείται μυστικό για την προστασία της εθνικής ασφάλειας.
