“Τι γίνεται όταν δισεκατομμυριούχοι χωρίς υπόβαθρο ή ενδιαφέρον να εξυπηρετήσουν τον πολίτη, που ασχολούνται μόνο με την κερδοσκοπία, αναλαμβάνουν τους πιο σημαντικούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς μας; Ποια νέα μοντέλα συγκέντρωσης και διάδοσης ειδήσεων υπόσχονται για την ολοένα πιο ψηφιακή εποχή μας; Τι μπορεί να κάνει το κοινό για να διατηρήσει και να υποστηρίξει τη ζωντανή δημοσιογραφία;”.
Αυτή είναι μια σύνοψη που δημοσιεύτηκε για το ντοκιμαντέρ Stripped for Parts: American Journalism on the Brink. Δημοσιεύτηκε από το περιοδικό που ασχολείται με την βιομηχανία των ειδήσεων Editor and Publisher (χρονολογείται από το 1901). 
Αυτή την εβδομάδα το podcast του πήρε συνέντευξη από τον σκηνοθέτη Rick Goldsmith για το 90λεπτο ντοκιμαντέρ του, το οποίο λένε ότι “αφηγείται” πώς το hedge fund Alden Global Capital μπήκε παράνομα στη βιομηχανία των ειδήσεων και στη συνέχεια “διέλυσε το κομμάτι των τοπικών εφημερίδων”, δημιουργώντας μια κρίση μέσα στις κοινότητες που εξυπηρετούν, αφήνοντας στο πέρασμά τους “έρημους ειδήσεων” και “φάντασμα”.
Ο Goldsmith πέρασε περισσότερα από 5 χρόνια δημιουργώντας την τελευταία του δουλειά… μια ταινία που αφηγείται το γιατί παραπαίει το επιχειρηματικό μοντέλο των εφημερίδων, όχι μόνο λόγω της απώλειας της διαφήμισης και της ψηφιακής διατάραξης, αλλά από την καπιταλιστική απληστία, καθώς τα hedge funds και η εταιρική Αμερική τα αγοράζουν, και τα πουλούν αφήνοντας τις κοινότητες που εξυπηρετούν χωρίς μια τοπική “φωνή” και έλεγχο της εξουσίας.
Στο podcast, ο Goldsmith αναφέρει ότι σε πολλές περιπτώσεις τα περιουσιακά στοιχεία μιας εφημερίδας “κτίρια των εφημερίδων και τυπογραφεία” άξιζαν πολύ περισσότερο από τις ίδιες τις εφημερίδες”. Μετά την απόλυση προσωπικού, το hedge fund άρχισε να πουλάει και τα κτίρια.
Μέχρι το 2021 η Alden Global Capital κατείχε 100 εφημερίδες και 200 εκδόσεις — και στη συνέχεια απέκτησε την Tribune Publishing για να γίνει ο δεύτερος μεγαλύτερος εκδότης εφημερίδων της Αμερικής.
Το hedge fund έχει επί του παρόντος αρκετές εφημερίδες στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο.
Το ντοκιμαντέρ του Goldsmith δίνει άσχημα νέα, αλλά αποφεύγει την απελπισία, προσφέροντας μια κάποια ελπίδα στον ορίζοντα.
Όπου χρειάζονται επιθετικά ρεπορτάζ το παραδοσιακό καπιταλιστικό επιχειρηματικό μοντέλο αποτυγχάνει, και θα πρέπει να αναλάβουν μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί τουλάχιστον την τοπική κάλυψη.
