Κανείς δεν ξέρει τι ονειρεύονται τα κοιμισμένα μανιτάρια όταν τα τεράστια μυκηλιακά τους δίκτυα τρεμοπαίζουν και παλεύουν με ηλεκτροχημικές αποκρίσεις παρόμοιες με εκείνες των δικών μας εγκεφαλικών κυττάρων. Τι θα μπορούσε να κάνει αυτός ο ιστός παρορμήσεων αν του δοθεί μια στιγμή ελευθερίας;
Μια διεπιστημονική ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Cornell στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στην Ιταλία έβαλε στόχο να το ανακαλύψει, δίνοντας σε μια καλλιέργεια του βρώσιμου είδους μανιταριού Pleurotus eryngii τον έλεγχο δύο οχημάτων που μπορούν να συσπαστούν και να κυλήσουν σε μια επίπεδη επιφάνεια. 
Μέσω μιας σειράς πειραμάτων, οι ερευνητές έδειξαν ότι ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί η ηλεκτροφυσιολογική δραστηριότητα του μανιταριού σαν ένα μέσο μετατροπής περιβαλλοντικών ενδείξεων σε οδηγίες, οι οποίες θα μπορούσαν, με τη σειρά τους, να χρησιμοποιηθούν για την οδήγηση μιας μηχανικής συσκευής.
“Με την ανάπτυξη του μυκηλίου στα ηλεκτρονικά ενός ρομπότ, μπορέσαμε να επιτρέψουμε στη βιοϋβριδική μηχανή να αισθάνεται και να ανταποκρίνεται στο περιβάλλον», αναφέρει ο ανώτερος ερευνητής Rob Shepherd, επιστήμονας υλικών στο Cornell.
Εφαρμόζοντας αλγόριθμους που βασίζονται στην εξωκυτταρική ηλεκτροφυσιολογία του P. eryngii mycelia και τροφοδοτώντας την έξοδο σε μια μονάδα μικροελεγκτή, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δραστηριότητες που πυροδοτήθηκαν από ένα ερέθισμα – σε αυτή την περίπτωση, το υπεριώδες φως — για να αλλάξουν τις μηχανικές αποκρίσεις σε δύο διαφορετικά είδη της κινητής συσκευής.
Σε ελεγχόμενα πειράματα, η ομάδα χρησιμοποίησε τα σήματα από μια καλλιέργεια μυκήτων για να ελέγξει τις κινήσεις ενός μαλακού ρομπότ με πέντε άκρα και ενός τετράτροχου οχήματος.
Κατάφεραν να επηρεάσουν και να παρακάμψουν τις “φυσικές” παρορμήσεις που παράγουν οι μύκητες, επιδεικνύοντας την ικανότητά τους να αξιοποιούν τις αισθητηριακές ικανότητες του συστήματος για την επίτευξη ενός τελικού στόχου.
“Αυτό το project δεν αφορά μόνο τον έλεγχο ενός ρομπότ”, αναφέρει ο βιορομποτικός του Cornell, Anand Mishra.
“Είναι για τη δημιουργία μιας αληθινής σύνδεσης με ένα ζωντανό σύστημα”.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Robotics.
