Η Maya Penn ξεκίνησε την πρώτη της επιχείρηση όταν ήταν 8 ετών, και σκέφτεται πολύ για το πώς να είναι υπεύθυνη απέναντι στους πελάτες της αλλά και στον πλανήτη. Μοιράζεται την ιστορία της — και μερικές από τις κινούμενες εικονογραφήσεις της, και μερικά σχέδια της, και λίγη κολλητική ενέργεια — σε αυτή τη γοητευτική ομιλία.
Μετάφραση στα Ελληνικά από την Chryssa Rapessi και επιμέλεια από την Elena Karaiskou για το TED Talks.
Σερβιτόρος: Μπορώ να σας βοηθήσω, κύριε;
Πελάτης: Για να δούμε.
Σερβιτόρος: Έχουμε τσιγαριστό λάθος μητρώου πασπαλισμένο με τα καλύτερα κατεστραμμένα δεδομένα, δυαδικό μπριος, σάντουιτς μνήμης, τηγανητούς ιούς και μία σαλάτα δεσμών ενεργειών με ή χωρίς πολυμορφική σάλτσα και ένα ψητό σουβλάκι κώδικα.
Πελάτης: Θα ήθελα ένα σάντουιτς μνήμης και ένα ποτήρι του καλύτερου Κώδικα 39 που έχετε. Σερβιτόρος: Θα θέλατε γλυκό, κύριε; Η σπεσιαλιτέ μας είναι το cookie παρακολούθησης. Πελάτης: Θα ήθελα μερικά cookies παρακολούθησης ζόμπι, ευχαριστώ.
Σερβιτόρος: Έρχονται αμέσως, κύριε. Το φαγητό σας θα σερβιριστεί σύντομα. (Χειροκρότημα)
Μάγια Πεν: Ζωγραφίζω από τότε που μπορούσα να κρατήσω μια κερομπογιά και φτιάχνω φιλοσκόπια από τότε που ήμουν τριών ετών. Σ’εκείνη την ηλικία, έμαθα τι ήταν ένας ανιμέιτορ. Ήταν μία εκπομπή στην τηλεόραση για δουλειές τις οποίες δεν γνώριζαν τα περισσότερα παιδιά. Όταν κατάλαβα ότι ο ανιμέιτορ φτιάχνει τα κινούμενα σχέδια που έβλεπα στην τηλεόραση, είπα αμέσως, «Αυτό θέλω να γίνω». Δεν ξέρω αν το είπα από μέσα μου ή δυνατά, αλλά ήταν μία στιγμή που προσδιόρισε τη ζωή μου. Τα κινούμενα σχέδια και η τέχνη πάντα ήταν η πρώτη μου αγάπη. Ήταν η αγάπη μου για τεχνολογία που γέννησε την ιδέα για το «Κακόβουλα Πιάτα».
Ο υπολογιστής μου είχε έναν ιό, και προσπαθούσα να τον ξεφορτωθώ, και ξαφνικά σκέφτηκα, κι αν οι ιοί είχαν τον δικό τους μικρόκοσμο μέσα στον υπολογιστή; Ίσως ένα εστιατόριο όπου συναντιούνται και κάνουν κακόβουλα πράγματα; Κι έτσι γεννήθηκε το «Κακόβουλα Πιάτα». Στα τέσσερα μου, ο μπαμπάς μου μού έδειξε πώς να διαλύσω έναν υπολογιστή και να τον ξανασυναρμολογήσω. Αυτό ξεκίνησε την αγάπη μου για την τεχνολογία. Έφτιαξα την πρώτη μου ιστοσελίδα σε HTML, και μαθαίνω JavaScript και Python. Επίσης δουλεύω μία σειρά κινουμένων σχεδίων που λέγεται «Οι Επικονιαστές».
Έχει να κάνει με τις μέλισσες και άλλους επικονιαστές στο περιβάλλον μας και γιατί είναι τόσο σημαντικοί. Αν τα φυτά δεν επικονιαστούν από τους επικονιαστές, τότε όλα τα πλάσματα, συμπεριλαμβανομένων και των εαυτών μας, που βασίζονται σε αυτά τα φυτά, θα λιμοκτονούσαν. Έτσι αποφάσισα να πάρω αυτά τα σπουδαία πλάσματα και να κάνω μία ομάδα από υπερήρωες. (Χειροκρότημα) (Βαριά βήματα) (Μουσική) (Βρυχηθμός)
Επικονιαστής: Ο Αποψιλόσαυρος! Έπρεπε να το είχα καταλάβει! Πρέπει να φωνάξω τους υπόλοιπους Επικονιαστές! (Μουσική) Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
Όλες οι κινούμενες εικονογραφήσεις μου ξεκινούν με ιδέες, αλλά τι είναι ιδέες; Οι ιδέες μπορούν να γίνουν η σπίθα για ένα κίνημα. Οι ιδέες είναι οι ευκαιρίες και η καινοτομία. Οι ιδέες κάνουν τον κόσμο να γυρνά. Αν δεν υπήρχαν οι ιδέες, δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε τώρα με την τεχνολογία, την ιατρική, την τέχνη, τον πολιτισμό, ακόμη και το πώς ζούμε τις ζωές μας. Στα οχτώ μου, πήρα τις ιδέες μου και ξεκίνησα την δική μου επιχείρηση, που λέγεται οι Ιδέες της Μάγια, και την μη κερδοσκοπική μου, Ιδέες της Μάγια για τον Πλανήτη. (Γέλια)
Φτιάχνω ρούχα και αξεσουάρ φιλικά προς το περιβάλλον. Τώρα είμαι 13 και αν και ξεκίνησα την επιχείρησή μου το 2008, το καλλιτεχνικό μου ταξίδι άρχισε πολύ νωρίτερα. Έχω επηρεαστεί ιδιαίτερα από την τέχνη και ήθελα να την ενσωματώσω σε οτιδήποτε έκανα, ακόμη και στην επιχείρησή μου. Έβρισκα διάφορα υφάσματα στο σπίτι, και έλεγα, «Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα φουλάρι ή ένα καπέλο», και είχα όλες αυτές τις ιδέες για σχέδια. Παρατήρησα ότι όταν φορούσα τις δημιουργίες μου, ο κόσμος με σταματούσε και έλεγε, «Ουάου, είναι πολύ όμορφο.
Πού μπορώ να το αγοράσω;» Και σκέφτηκα, μπορώ να ξεκινήσω τη δική μου επιχείρηση. Δεν είχα κάποιο επιχειρηματικό σχέδιο στην ηλικία των οκτώ. Ήξερα μόνο ότι ήθελα να φτιάχνω όμορφες δημιουργίες που ήταν ασφαλείς για το περιβάλλον και ήθελα να προσφέρω. Η μαμά μου μού έμαθε πώς να ράβω, και καθόμουν στην αυλή και έφτιαχνα μικρά κοκαλάκια από κορδέλα, και έγραφα τα ονόματα και την τιμή για το κάθε είδος. Ξεκίνησα να φτιάχνω και άλλα πράγματα, όπως καπέλα, φουλάρια και τσάντες. Σύντομα, τα είδη μου άρχισαν να πωλούνται σε όλο τον κόσμο, και είχα πελάτες από τη Δανία, την Ιταλία, την Αυστραλία, τον Καναδά και από άλλα μέρη. Είχα πολλά να μάθω για τις επιχειρήσεις μου, όπως για την επωνυμία και το μάρκετινγκ, να παραμένω σε επαφή με τους πελάτες μου, και να βλέπω τι πουλάει περισσότερο και τι λιγότερο.
Σύντομα, η επιχείρησή μου άρχισε να τα πηγαίνει καλά. Και μια μέρα, το περιοδικό Forbes επικοινώνησε μαζί μου όταν ήμουν 10 ετών. (Γέλια) Ήθελαν να παρουσιάσουν εμένα και την εταιρία μου στο άρθρο τους. Πολύς κόσμος με ρωτάει, γιατί είναι η επιχείρησή σου φιλική προς το περιβάλλον; Έχω πάθος για την προστασία του περιβάλλοντος και των πλασμάτων του από τότε που ήμουν μικρή. Οι γονείς μου μού έμαθαν από νωρίς ότι πρέπει να δίνω πίσω και να είμαι καλός επόπτης του περιβάλλοντος. Άκουσα ότι τα χρώματα σε μερικά ρούχα ή η διαδικασία για να γίνουν τα αντικείμενα ήταν βλαβερή για τους ανθρώπους και τον πλανήτη, έτσι άρχισα να κάνω την δική μου έρευνα, και ανακάλυψα ότι ακόμη και αφού ολοκληρωθεί η βαφή, υπάρχει ένα θέμα αποβλήτων που έχει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Για παράδειγμα, η λείανση των υλικών, ή η απόρριψη των ξηρών υλικών σε σκόνη. Αυτές οι πράξεις μπορούν να μολύνουν τον αέρα, να τον κάνουν τοξικό για οποιονδήποτε ή οτιδήποτε τον εισπνέει. Έτσι όταν ξεκίνησα την επιχείρησή μου, ήξερα δύο πράγματα: Όλα τα προϊόντα μου έπρεπε να είναι φιλικά προς το περιβάλλον, και 10 με 20 τοις εκατό από τα κέρδη μου θα πήγαιναν σε τοπικές και παγκόσμιες φιλανθρωπίες και περιβαλλοντικούς οργανισμούς. (Χειροκρότημα) Νιώθω ότι είμαι μέρος του νέου κύματος επιχειρηματιών που όχι μόνο θέλουν να έχουν μία επιτυχημένη επιχείρηση, αλλά και ένα βιώσιμο μέλλον. Νιώθω ότι μπορώ να αντεπεξέλθω στις ανάγκες των πελατών μου χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών για να ζήσουν σε ένα πιο πράσινο αύριο. Ζούμε σε έναν μεγάλο, ποικίλο και όμορφο κόσμο, και αυτό με κάνει ακόμη πιο παθιασμένη να τον σώσω. Αλλά δεν είναι ποτέ αρκετό απλώς να καταλάβετε τι γίνεται στον κόσμο μας. Πρέπει να πάει και στην καρδιά σας, επειδή όταν πάει στην καρδιά σας, τότε ξεκινάνε τα κινήματα. Τότε δημιουργούνται οι ευκαιρίες και η καινοτομία, και γι’αυτό γίνονται πραγματικότητα οι ιδέες.
Σας ευχαριστώ, ειρήνη και ευλογίες. (Χειροκρότημα) Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα) Πατ Μίτσελ: Ακούσατε λοιπόν τη Μάγια να μιλά για τους καταπληκτικούς γονείς που είναι πίσω από αυτή την απίστευτη γυναίκα. Πού είναι; Παρακαλώ, κύριε και κυρία Πεν. Μπορείτε — Αα! (Χειροκρότημα)
