Επιστήμονες στο MIT δημιούργησαν ένα ανώνυμο σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων, με το όνομα Vuvuzela, το οποίο ανήκει στην ίδια κατηγορία με το Tor, I2P, και HORNET, έχοντα όμως μια διαφορετική προσέγγιση για την αναμετάδοση των μηνυμάτων μεταξύ των δύο μερών.
Το σύστημα, που ονομάστηκε Vuvuzela, μετά την περιβόητη πλαστική κόρνα που χρησιμοποιήθηκε στο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου της FIFA στη Νότια Αφρική το 2010, είναι σήμερα σε αρχόμενο στάδιο, αλλά οι ερευνητές εγκωμιάζουν την μοναδική τεχνική του.
Σε αντίθεση με το Tor, το οποίο κρύβει τα μηνύματα με πολλές στρώσεις κρυπτογράφησης για την αποστολή τους μέσω τυχαίων διακομιστών στο Διαδίκτυο, το Vuvuzela έχει μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία χρησιμοποιεί λιγότερη κρυπτογράφηση, αλλά πολλές κινήσεις κυκλοφορίας.
Το Vuvuzela, όπως περιγράφεται από τους τέσσερις ερευνητές που το δημιούργησαν, λαμβάνει τα μηνύματα από έναν αποστολέα και τα αποθηκεύει μέσα σε μια διεύθυνση μνήμης σε έναν από τους πολλούς διασυνδεδεμένους servers του, που ονομάζονται γραμματοκιβώτια (mailboxes).
Πριν αποφασίσετε πού θα αποθηκεύσετε το περιεχόμενό του, το μήνυμα περνά μέσα από διαφορετικούς servers, οι οποίοι στέλνουν κινήσεις κυκλοφορίας κινήσεις σε όλους τους διασυνδεδεμένους χρήστες.
Ο διακομιστής ειδοποιεί τον παραλήπτη ότι υπάρχει ένα μήνυμα για εκείνον, ο οποίος πηγαίνει για να το παραλάβει, και περνώντας μέσα από διάφορα γραμματοκιβώτια για να φτάσει στη θέση του μηνύματος. Όταν πραγματοποιείται η σύνδεση μέσω ενός από αυτά τα γραμματοκιβώτια από ένα παραλήπτη που ψάχνει για το μήνυμά του, κάθε ένα από αυτούς τους διακομιστές στέλνει πακέτα των κινήσεων στο δίκτυο.
Με τόσο πολύ ψεύτικη κυκλοφορία, καθώς και με αποστολείς και παραλήπτες να κινούνται στους προορισμούς τους για να δημιουργήσουν εκ προθέσεως ακόμα πιο ψεύτικη κυκλοφορία μέχρι να ανακτηθεί το πραγματικό μήνυμα, μπορείτε να φανταστείτε πόσα δεδομένα ένας εισβολέας θα πρέπει να αξιολογήσει πριν πάρει μία ένδειξη του ποιος μιλάει με ποιον.
Οι ερευνητές του ΜΙΤ ισχυρίζονται ότι ακόμα και αν οι επιτιθέμενοι διεισδύσουν σε περισσότερο από το ήμισυ του δικτύου μηνυμάτων τους και αν ένας τουλάχιστον διακομιστής γραμματοκιβωτίου έχει μείνει ανέπαφος, οι χρήστες θα είναι σε θέση να επικοινωνούν με ασφάλεια χάρη στην ψεύτικη κυκλοφορία.
Δημιουργήθηκε ένα δοκιμαστικό δίκτυο Vuvuzela, χρησιμοποιώντας τους διακομιστές EC2 της Amazon και 1 εκατομμύριο προσομοιωμένους χρήστες. Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι το Vuvuzela κατάφεραν να ανταλλάξει πάνω από 15.000 μηνύματα ανά δευτερόλεπτο, με καθυστέρηση 44 δευτερολέπτων. Ναι, ο λανθάνων χρόνος είναι μεγάλος, αλλά αυτή ήταν η πρώτη δοκιμή.
«Πιστεύουμε ότι αυτά τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, καθώς δείχνουν ότι το Vuvuzela μπορεί να κλιμακωθεί σε έναν εύλογο αριθμό των χρηστών, και ο λανθάνων χρόνος του μπορεί να είναι αποδεκτός για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μηνυμάτων ή chat” δήλωσαν οι ερευνητές μετά την πρώτη δοκιμή.
