Το μόνο σίγουρο είναι πως η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας δεν νομιμοποιείται να ψέξει την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου επειδή προσυπέγραψε το πόρισμα για τις υποκλοπές. Εκτός αυτού δεν θα μπορέσει, αφού υπάρχει ο κέρβερος της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αυτής που δέχθηκε αδιαμαρτυρήτως την περιφρόνηση του ελληνικού Κοινοβουλίου, όταν προ μηνών κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι αρνήθηκαν να απαντήσουν στα ερωτήματα της επιτροπής για το συγκεκριμένο θέμα. 
Να θυμίσουμε, για μία ακόμη φορά, ότι «ο Μέρικ Γκάρλαντ έγινε ο τρίτος υπουργός Δικαιοσύνης στην αμερικανική ιστορία στον οποίο απαγγέλθηκε κατηγορητήριο για “περιφρόνηση της Βουλής” επειδή αρνήθηκε να παραδώσει ηχητικά αρχεία σχετιζόμενα με τον χειρισμό των απόρρητων εγγράφων που είχε στην κατοχή του ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν» (PBS, 12.6.2024).
Το πόρισμα αυτό θα μείνει ως μελανό ερωτηματικό, ένα από τα πολλά στην ιστορία του Αρείου Πάγου. Οι βουλευτές, όμως, μπορούν να ρωτήσουν πολλά για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Γιατί δεν διαλευκάνθηκε αυτή η υπόθεση, δύο χρόνια μετά την αποκάλυψή της; Να σημειώσουμε ότι το πολυσυζητημένο πόρισμα του αντεισαγγελέως λέει απλώς ότι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν έκανε τις παράνομες, διά του Predator, παρακολουθήσεις. Δεν διευκρινίζει, όμως, ποιος και γιατί τις έκανε.
Το πολυσυζητημένο πόρισμα του αντεισαγγελέως λέει απλώς ότι η ΕΥΠ δεν έκανε τις παράνομες, διά του Predator, παρακολουθήσεις. Δεν διευκρινίζει όμως ποιος και γιατί τις έκανε.
Το εν λόγω ζήτημα δεν είναι του απλού ποινικού δικαίου. Δεν αφορά καν ένα τραγικό δυστύχημα που συγκλόνισε τη χώρα. Κάποιοι επιχείρησαν ή κατάφεραν να παρακολουθούν τον αρχηγό ενός κόμματος (Νίκος Ανδρουλάκης), έναν αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου (Χρήστος Μπαρδάκης), τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ (Κωνσταντίνος Φλώρος), το μισό υπουργικό συμβούλιο (Δένδιας, Χατζηδάκης, Θεοδωρικάκος, Χρυσοχοΐδης, Γεραπετρίτης, Γεωργιάδης, Πλεύρης κ.ά.), αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., δημοσιογράφους, στελέχη επιχειρήσεων και δεν ξέρουμε ποιους και πόσους άλλους. Το έκαναν οι προαιώνιοι εχθροί του έθνους;
Ήταν οι φίλοι και σύμμαχοι; Το έκανε η Χεζμπολάχ; Μήπως ήταν Οι Φρουροί της Επανάστασης; Ποιος, τέλος πάντων; Η Δικαιοσύνη οφείλει στους πολίτες μια πειστική απάντηση. Οχι μόνο για λόγους δημοκρατικής τάξης. Το κυβερνητικό αφήγημα για τις υποκλοπές λέει ότι στη χώρα επικρατεί το «μπάτε, υποκλοπείς αλέστε», ενώ το πόρισμα του Αρείου Πάγου συμπληρώνει «κι αλεστικά μη δώστε».
Αυτά σε ό,τι αφορά το σκέλος των παράνομων παρακολουθήσεων. Υπάρχει και το σκέλος των νομότυπων (και ουχί νόμιμων, όπως προπαγανδίζει η κυβέρνηση) επισυνδέσεων. Συμφώνως με την ανακοίνωση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, «τηρήθηκε απαρέγκλιτα η διαδικασία που προβλέπεται από τον Νόμο, ο οποίος, εκτός των άλλων, διαχρονικά, δεν αξιώνει την παράθεση ειδικής αιτιολογίας στις ως άνω διατάξεις». Ωραία! Κάποιος άλλος δικαστής ρώτησε, έστω εκ των υστέρων, τους λόγους παρακολούθησης του κ. Ανδρουλάκη και άλλων στόχων των νομότυπων επισυνδέσεων;
Μήπως το «απόρρητο» καλύπτει την ΕΥΠ και έναντι της δικαστικής εξουσίας; Πώς, τέλος πάντων, ελέγχονται οι αποφάσεις παρακολούθησης των πολιτών –ακόμη και της Προέδρου της Δημοκρατίας!–, αν ούτε οι δικαστές γνωρίζουν τους λόγους παρακολούθησης; Ποιος διασφαλίζει την υγεία της Δημοκρατίας μας, την ιδιωτική ζωή των πολιτών; Επιπλέον, μια και ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου βρέθηκε στα άδυτα της ΕΥΠ, μήπως τους ρώτησε «γιατί, ρε παιδιά, δεν εφαρμόζετε την απόφαση της Δικαιοσύνης, που διατάσσει να ενημερωθεί ο κ. Ανδρουλάκης για τους λόγους παρακολούθησής του;».
Τέλος, υπάρχει και ένα θεμιτό και συνταγματικώς πρέπον ερώτημα που μπορεί να κάνει η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου: «Γιατί πιστεύετε ότι λιγότεροι από τρεις στους δέκα πολίτες (27%) εμπιστεύονται σήμερα τη Δικαιοσύνη και τους δικαστές;».
