“Σήμερα, εργαλεία όπως τα drones, οι ψηφιακές συσκευές εγγραφής και η τεχνητή νοημοσύνη μας βοηθούν να ακούμε τους ήχους της φύσης με πρωτοφανείς τρόπους”, γράφει το Vox, επικαλούμενο την Karen Bakker, συγγραφέα του νέου βιβλίου Sounds of Life: How Digital Technology Is Bringing Us Closer to the Worlds of Animals and Plants.
Πόσο μακριά όμως μπορούμε να πάμε;
Αυτοματοποιημένες συσκευές ακρόασης υπάρχουν σε οικοσυστήματα σε όλο τον πλανήτη, από τα τροπικά δάση μέχρι τα βάθη των ωκεανών, και η μικρογραφία επιτρέπει στους επιστήμονες να τοποθετήσουν μικρόφωνα σε ζώα τόσο μικρά όσο οι μέλισσες.
“Σε συνδυασμό, αυτές οι ψηφιακές συσκευές λειτουργούν σαν ένα ακουστικό βαρηκοΐας πλανητικής κλίμακας: δίνοντας τη δυνατότητα στους ανθρώπους να παρατηρούν και να μελετούν τους ήχους της φύσης πέρα από τα όρια των αισθητηριακών μας δυνατοτήτων”, γράφει η Bakker.
Όλες αυτές οι συσκευές δημιουργούν πάρα πολλά δεδομένα, και οι ερευνητές στους τομείς της βιοακουστικής (η οποία μελετά τους ήχους που παράγονται από ζωντανούς οργανισμούς) και της οικοακουστικής (η οποία μελετά τους ήχους που παράγονται από ολόκληρα οικοσυστήματα) στρέφονται στην τεχνητή νοημοσύνη για να αναζητήσουν μέσα από τους σωρούς των ηχογραφήσεων, μοτίβα που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τι λένε τα ζώα μεταξύ τους. Σήμερα υπάρχουν βάσεις δεδομένων με τραγούδια φαλαινών και χορούς μελισσών, μεταξύ άλλων, αναφέρει η Bakker και μια μέρα θα μπορούσαν να μετατραπούν σε “μια ζωολογική έκδοση του “Google Translate”.
Σε μια συνέντευξη της από το Vox, η συγγραφέας αναφέρει ότι ήδη “Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ρομπότ με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης για να μιλάμε στις γλώσσες των ζώων και ουσιαστικά να παραβούμε το εμπόδιο της επικοινωνίας μεταξύ των ειδών. Οι ερευνητές το κάνουν αυτό με έναν πολύ στοιχειώδη τρόπο με τις μέλισσες, τα δελφίνια και σε ορισμένες περιπτώσεις με τους ελέφαντες.
“Αυτό όμως εγείρει ένα πολύ σοβαρό ηθικό ερώτημα…”
Ένα παράδειγμα.
Μια ερευνητική ομάδα στη Γερμανία κωδικοποίησε τα σήματα των μελισσών με ένα ρομπότ που τοποθέτησε σε μια κυψέλη. Αυτό το ρομπότ είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την επικοινωνία χορού των μελισσών για να πει στις μέλισσες να σταματήσουν να κινούνται και είναι σε θέση να πει σε αυτές τις μέλισσες πού να πετάξουν για μια συγκεκριμένη πηγή νέκταρ.
Το επόμενο στάδιο αυτής της έρευνας είναι η εμφύτευση αυτών των ρομπότ σε κυψέλες μελισσών, ώστε οι κυψέλες να αποδεχτούν αυτά τα ρομπότ σαν μέλη της κοινότητάς τους από τη γέννησή τους.
Τότε λοιπόν θα είχαμε έναν άνευ προηγουμένου βαθμό ελέγχου στην κυψέλη. Ουσιαστικά θα έχουμε εξημερώσει αυτή την κυψέλη με τρόπο που δεν το έχουμε κάνει ποτέ.
Αυτό δημιουργεί τη δυνατότητα εκμετάλλευσης των ζώων και υπάρχει μια μακρά ιστορία της στρατιωτικής χρήσης των ζώων….
