Το προτεινόμενο Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών θα αποκλείει τους τεχνικούς εμπειρογνώμονες από την διακυβέρνηση του Διαδικτύου, αγνοώντας την τεράστια συμβολή τους στην ανάπτυξη και τη διατήρηση του Διαδικτύου, σύμφωνα με το ICANN.
Το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο (Global Digital Compact) είναι μια προσπάθεια “να σκιαγραφηθούν κοινές αρχές για ένα ανοιχτό, ελεύθερο και ασφαλές ψηφιακό μέλλον για όλους”. Τα Ηνωμένα Έθνη ελπίζουν ότι το σύμφωνο θα αντιμετωπίσει ζητήματα όπως η ψηφιακή ένταξη, ο κατακερματισμός του Διαδικτύου, η παροχή ελέγχου στα άτομα αλλά και του τρόπου χρήσης των δεδομένων τους καθιστώντας το Διαδίκτυο αξιόπιστο “με την εισαγωγή κριτηρίων λογοδοσίας για διακρίσεις και παραπλανητικό περιεχόμενο”.
Ωστόσο, ο ICANN, το Κέντρο Πληροφοριών Δικτύου Ασίας Ειρηνικού (APNIC από το Asia Pacific Network Information Centre) και το Αμερικανικό Μητρώο Αριθμών Διαδικτύου (ARIN από το American Registry for Internet Numbers) ανησυχούν για ότι το νέο Σύμφωνο προτείνει να χρησιμοποιηθεί ένα τριμερές μοντέλο ψηφιακής συνεργασίας με τρεις ομάδες ενδιαφερομένων: τον ιδιωτικό τομέα, τις κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών.
Αυτό είναι επικίνδυνο, υποστηρίζουν το ICANN και οι συνεργάτες του, επειδή οι τεχνικοί εμπειρογνώμονες θα έχαναν τη διακριτή τους θέση. Έτσι συνυπέγραψαν και δημοσίευσαν ένα έγγραφο που επικρίνει το Σύμφωνο ως έχει σήμερα.
“Η τεχνική κοινότητα δεν είναι μέρος της κοινωνίας των πολιτών και δεν υπήρξε ποτέ”, αναφέρει το έγγραφο, επικαλούμενο τα αποτελέσματα της Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής της Κοινωνίας της Πληροφορίας (WSIS από το World Summit of the Information Society) – μια εκδήλωση του ΟΗΕ που διοργανώθηκε το 2003 και το 2005 και καθόρισε ένα πολυμερές πλαίσιο διακυβέρνησης του Διαδικτύου. Η εκδήλωση WSIS+10 του 2015 επιβεβαίωσε αυτή τη στρατηγική.
“Αυτό το μοντέλο αποκλείει την τεχνική κοινότητα σαν ένα ξεχωριστό στοιχείο και παραβλέπει τους μοναδικούς και ουσιαστικούς ρόλους που διαδραματίζουν τα μέλη αυτής της κοινότητας ξεχωριστά και συλλογικά”.
Η δημοσίευση υποστηρίζει ότι το τριμερές μοντέλο αντιπροσωπεύει μια περιττή αλλαγή στη διακυβέρνηση του Διαδικτύου.
Επικαλούμενοι την αύξηση των χρηστών του Διαδικτύου από ένα δισεκατομμύριο το 2005 σε πάνω από πέντε δισεκατομμύρια που είναι σήμερα, οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι τα τωρινά μοντέλα διακυβέρνησης – που περιλαμβάνουν την τεχνική κοινότητα σαν ένα ξεχωριστό ενδιαφερόμενο μέρος – λειτουργούν μια χαρά.
Η δημοσίευση καταλήγει: “Η τεχνική κοινότητα σίγουρα θα συνεχίσει να διαδραματίζει τον κρίσιμο ρόλο της στο μέλλον του Διαδικτύου και εναπόκειται στον ΟΗΕ να αναγνωρίσει αυτή την πραγματικότητα στη διατύπωση οποιωνδήποτε μελλοντικών διαδικασιών που σχετίζονται με τη διακυβέρνηση του Διαδικτύου”.
