Η πληροφορία είναι δύναμη. Αλλά όπως κάθε εξουσία, υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. — Aaron Swartz
Η πειρατεία, στο σημερινό πλαίσιο της μη εξουσιοδοτημένης κοινής χρήσης ψηφιακού περιεχομένου, κακώς καταδικάζεται σαν ανήθικη κλοπή. Ωστόσο, δεν είναι η ίδια η πειρατεία που είναι ανήθικη. Αντίθετα, οι νόμοι και οι πρακτικές που βασίζονται στην απληστία είναι που λογοκρίνουν τη γνώση και τα δημιουργικά έργα για τη μεγιστοποίηση των κερδών. Στον πυρήνα της, η πειρατεία αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών και δημιουργικών έργων με άλλους, κάτι που πρέπει να θεωρείται ηθικό αγαθό.
Η κοινή χρήση γνώσεων και δημιουργικών έργων είναι ο τρόπος με τον οποίο προοδεύει η κοινωνία. Η επιστημονική πρόοδος βασίζεται στην ανοιχτή πρόσβαση σε ανακαλύψεις και δεδομένα. Τα δημιουργικά έργα μοιράζονται, αναμιγνύονται και χρησιμοποιούνται. Οι περιοριστικοί νόμοι περί πνευματικών δικαιωμάτων επιτρέπουν στις εταιρείες να περιορίσουν σοβαρά την πρόσβαση σε πληροφορίες και έργα τέχνης για να βελτιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Θεωρούν την πειρατεία ως “κλοπή” για να την κάνουν να φαίνεται ανήθικη, ενώ στην πραγματικότητα η πειρατεία συχνά περιλαμβάνει απλώς την κοινή χρήση δημιουργικών έργων με φίλους ή κοινότητες που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση ή να το αντέξουν οικονομικά.
Η πειρατεία επιτρέπει την ανοιχτή πρόσβαση στη γνώση και τα δημιουργικά έργα. Επιτρέπει την ελεύθερη κοινή χρήση πληροφοριών και έργων χωρίς περιορισμούς πληρωμών, γεωγραφικών φραγμών και άλλων αυθαίρετων ορίων. Ειδικά σε φτωχότερες κοινότητες και αναπτυσσόμενες χώρες, η πειρατεία είναι συχνά ο μόνος τρόπος για πολλούς να έχουν πρόσβαση σε βιβλία, ταινίες, μουσική και πολλά άλλα. Οι φτωχοί στερούνται πρόσβασης καθαρά λόγω της αδυναμίας τους να πληρώσουν, ακόμη και για έργα δεκαετιών που έχουν εισπράξει προ πολλού το κέρδος.
Online Piracy: Η ιστορία της πειρατείας πριν το World Wide Web
Ενώ η πειρατεία μπορεί να μειώσει τα κέρδη μεγάλων εταιρειών μέσων ενημέρωσης, εξυπηρετεί το ευρύτερο καλό της κοινωνίας, επιτρέποντας την ανοιχτή πρόσβαση στη γνώση και τα δημιουργικά έργα. Η ανταλλαγή πληροφοριών είναι ηθική επιταγή, όχι “κλοπή”. Η πειρατεία τροφοδοτεί ένα κίνημα ανοιχτής πρόσβασης που αντιτίθεται στη λογοκρισία που βασίζεται στην απληστία και στον έλεγχο της ελεύθερης κουλτούρας. Επιτρέπει την κοινή χρήση, τη συζήτηση και την οικοδόμηση έργων, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού και ανοιχτού κώδικα προωθεί επίσης την ανοιχτή πρόσβαση. Οι άδειες FOSS όπως η GNU GPL δίνουν στους χρήστες την ελευθερία να χρησιμοποιούνν, να μελετούν, να μοιράζονται και να τροποποιούν λογισμικό χωρίς περιορισμούς. Οι άδειες Creative Commons κάνουν το ίδιο για δημιουργικά έργα όπως φωτογραφίες, βίντεο, ιστολόγια, μουσική και άλλα.
Το Sci-Hub της Alexandra Elbakyan βραβεύεται από το EFF
Αντί να καταπολεμούμε την πειρατεία, χρειαζόμαστε νόμους και πολιτικές που προωθούν την ανοιχτή πρόσβαση και την ανταλλαγή γνώσεων, όχι τη μεγιστοποίηση των κερδών μέσω της επινοημένης σπανιότητας. Συνολικά, η πειρατεία πρέπει να θεωρείται ηθικά δικαιολογημένη – πρόκειται για το μοίρασμα, όχι για την κλοπή.
Ο Aaron Swartz υποστήριξε την ανοιχτή πρόσβαση στη γνώση. Για να προωθήσει τη δωρεάν διανομή έρευνας και βιβλιογραφίας, εισέβαλε στους διακομιστές του MIT για να κατεβάσει ακαδημαϊκές εργασίες. Ο Swartz δέχτηκε πίεση από την κυβέρνηση και τα τρεις μεγάλες εταιρείες και αυτοκτόνησε. Ωστόσο, ο ακτιβισμός του φύτεψε σπόρους. Σήμερα, πολλές έρευνες και γνώσεις είναι διαθέσιμες δωρεάν, νόμιμα, διαδικτυακά.
Σύμφωνα με τον Aaron Swartz στο (The Boy Who Could Change the World),
- Η κλοπή είναι λάθος. Αλλά η λήψη δεν είναι κλοπή. Αν κλέψω ένα άλμπουμ από το τοπικό μου δισκοπωλείο, κανείς άλλος δεν μπορεί να το αγοράσει. Αλλά όταν κατεβάζω ένα τραγούδι, κανείς δεν το χάνει και μπορεί να το κατεβάσει και κάποιος άλλος. Δεν υπάρχει κανένα ηθικό πρόβλημα.
- Ακόμα κι αν η λήψη έβλαψε τις πωλήσεις, αυτό δεν την καθιστά ανήθικη. Οι βιβλιοθήκες και τα καταστήματα βίντεο βλάπτουν επίσης τις πωλήσεις. Είναι ανήθικη η χρήση τους;
- Η λήψη μπορεί να είναι παράνομη. Αλλά 60 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποίησαν το Napster και μόνο 50 εκατομμύρια ψήφισαν τον Bush ή τον Gore. Ζούμε σε δημοκρατία. Εάν οι άνθρωποι θέλουν να μοιράζονται αρχεία, τότε ο νόμος πρέπει να αλλάξει για να τους επιτρέψει.
Οι καλλιτέχνες δεν θα πρέπει να εξαρτώνται από τους διανομείς. Οι καλλιτέχνες πρέπει να υποστηρίζονται γιατί είναι καλλιτέχνες και η κοινωνία μας τους χρειάζεται. Οι καλλιτέχνες αξίζουν να ζουν και να ευδοκιμούν είτε είναι επιτυχημένοι είτε όχι, όπως αξίζουν όλοι οι άνθρωποι.
Μάλλον θα πρέπει να αποσυνδέσουμε το κίνητρο του κέρδους από κάθε πτυχή της ζωής και την ανθρώπινη εμπειρία. Η πειρατεία είναι μια τέτοια αποσύνδεση στη δράση. Είναι μια προσπάθεια να ζήσει κανείς με τη δική του ηθική αντί για ένα εταιρικό ήθος που μας υπαγορεύει τι να κάνουμε, ακόμα κι αν δεν το πιστεύουμε.
Ο κόσμος λέει ότι η πειρατεία βλάπτει τους δημιουργούς. Αλλά στην πραγματικότητα βλάπτει το κεφάλαιο των εταιρειών, που αποθαρρύνουν την αλλαγή. Υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοί τρόποι κατανάλωσης, αλλά θα προκαλούσαν κατάρρευση της ιεραρχίας εξουσίας/οικονομίας κάτι που ήταν δυσάρεστο για εκείνους που βρίσκονται στην κορυφή.
