Το ίδιο του το ρεκόρ παραμονής σε τροχιά «έσπασε» το μυστηριώδες ρομποτικό διαστημοπλάνο X-37B της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, ξεπερνώντας τις 470 ημέρες σε τροχιά, στο πλαίσιο μίας απροσδιόριστου χαρακτήρα αποστολής.
Το σκάφος, το οποίο οπτικά θυμίζει ένα διαστημικό λεωφορείο- μινιατούρα, είχε εκτοξευθεί στις 11 Δεκεμβρίου του 2012 και πέρασε, στο πλαίσιο της αποστολής OTV-3 (Orbital Test Vehicle 3) το προηγούμενο ρεκόρ πτήσης Χ-37B την προηγούμενη Τετάρτη (26 Μαρτίου). Μέχρι πρότινος, το ρεκόρ για την πιο μακρόχρονη πτήση Χ-37Β ήταν 469 ημέρες, και είχε επιτευχθεί από την αποστολή OTV-2, που είχε εκτοξευθεί το 2011.
Σύμφωνα με το space.com, το εν λόγω σκάφος είναι το πρώτο από τα δύο διαστημοπλάνα του τύπου που έχουν κατασκευαστεί, και είχε πραγματοποιήσει την πρώτη πτήση (OTV-1, 225 ημέρες) το 2010.
Μυστικές αποστολές του X-37B
Τα μη επανδρωμένα Χ-37B εκτοξεύονται σε τροχιά με πύραυλο Atlas 5, από εξέδρα στην βάση της αεροπορίας στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα και στην επιστροφή τους προσγειώνονται στην αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια. Ωστόσο, εξετάζονται σχέδια χρήσης του διαστημικού κέντρου Κένεντι της NASA για τις προσγειώσεις.
Εκτόξευση του ρομποτικού διαστημοπλάνου X-37B της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, για την τρίτη αποστολή του OTV-3, στις 11 Δεκεμβρίου 2012.
Όπως αναφέρει το space.com, το Χ-37B έχει περίπου το ¼ του μεγέθους του διαστημικού λεωφορείου, ωστόσο ο σχεδιασμός του είναι παρεμφερής. Χρησιμοποιεί ηλιακή ενέργεια, έχει βάρος 4.990 κιλά και διαθέτει ένα μικρό χώρο φόρτωσης. Το μήκος του είναι 8,8 μέτρα και το πλάτος του 4,5. Μπορεί να επιχειρεί σε τροχιές ύψους 177 – 805 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης.
Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά διαστημικά «αινίγματα» της σύγχρονης εποχής, καθώς και στις τρεις αποστολές η φύση των φορτίων που μεταφέρονταν από τα σκάφη ήταν άγνωστη. Η μυστικότητα γύρω από τις αποστολές και τα φορτία είχε ως αποτέλεσμα τη «γένεση» θεωριών ότι το σκάφος θα μπορούσε να αποτελεί κάποιου είδους διαστημικό οπλικό σύστημα, ενδεχομένως σχεδιασμένο για την καταστροφή δορυφόρων άλλων κρατών (αν και ειδικοί θεωρούν ότι είναι πολύ μικρό και όχι ιδιαίτερα ευέλικτο για τέτοιου είδους αποστολές). Σύμφωνα με την αμερικανική πολεμική αεροπορία, οι γενικότεροι στόχοι του προγράμματος είναι δύο: η διερεύνηση και ανάπτυξη τεχνολογιών για επαναχρησιμοποιούμενα διαστημόπλοια και η διενέργεια πειραμάτων στο Διάστημα.
Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει το 1999 από τη NASA και μεταφέρθηκε στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ το 2004 (και ειδικότερα στη DARPA), αποκτώντας απόρρητο χαρακτήρα. Υπεύθυνο για το πρόγραμμα πλέον είναι το Rapid Capabilities Office της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας.
