Ερευνητές από τα πανεπιστήμια Monash, Swinburne και RMIT της Αυστραλίας αναφέρουν ότι κατάφεραν να σπάσουν ένα νέο ρεκόρ ταχύτητας στο Διαδίκτυο. Η ταχύτητα των 44,2 Tbps, είναι πλέον γεγονός, σύμφωνα με μια δημοσίευσηΡ στο open-access περιοδικό Nature Communications.
Αυτή θεωρητικά είναι μια ταχύτητα που επιτρέπει τη λήψη περιεχομένων 50 δίσκων Ultra HD Blu-ray 100 GB σε ένα δευτερόλεπτο.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον σε αυτή την έρευνα είναι ότι επιτεύχθηκε σε 75 χιλιόμετρα τυπικής οπτικής ίνας χρησιμοποιώντας μια ενσωματωμένο chip source. Αυτό σημαίνει ότι έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει κάποια στιγμή με την υπάρχουσα υποδομή οπτικών ινών.
Η δοκιμαστική σύνδεση πραγματοποιήθηκε μεταξύ της πανεπιστημιούπολης του RMIT στη Μελβούρνη και της πανεπιστημιούπολης του Πανεπιστημίου Monash. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι αυτή η σύνδεση ότι αντικατοπτρίζει την υποδομή που χρησιμοποιείται από το Εθνικό Ευρυζωνικό Δίκτυο της Αυστραλίας (NBN από το National Broadband Network).
Τα ευρήματα αντιπροσωπεύουν ένα “παγκόσμιο ρεκόρ για το εύρος ζώνης”, σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Swinburne, David Moss, ένα από τα υπεύθυνα μέλη της ομάδας.
“Αυτό που δείχνει η έρευνά μας είναι η ικανότητα των ινών που έχουμε ήδη στο έδαφος, χάρη στο NBN project, να είναι η ραχοκοκαλιά των δικτύων επικοινωνιών τώρα και στο μέλλον. Έχουμε αναπτύξει κάτι που είναι επεκτάσιμο για να καλύψουμε τις μελλοντικές μας ανάγκες”, δήλωσε ο συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ο λέκτορας του Πανεπιστημίου του Monash, Bill Corcoran.
Αυτές οι ταχύτητες επιτεύχθηκαν, χάρη σε μια τεχνολογία που ονομάζεται micro-comb, η οποία προσφέρει έναν πιο αποτελεσματικό και συμπαγή τρόπο για τη μετάδοση δεδομένων. Αυτό το micro-comb τοποθετήθηκε στις οπτικές ίνες και σύμφωνα με τους ερευνητές είναι η πρώτη φορά που η τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε σε μια δοκιμή πεδίου.
Τώρα, οι ερευνητές λένε ότι η πρόκληση είναι να μετατραπεί η τεχνολογία σε κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί πιο εύκολα με την υπάρχουσα υποδομή.
“Μακροπρόθεσμα, ελπίζουμε να δημιουργήσουμε ολοκληρωμένα φωτονικά chips που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την επίτευξη αυτού του ρυθμού μεταφοράς δεδομένων σε υπάρχοντες συνδέσμους οπτικών ινών με ελάχιστο κόστος”, λέει ο καθηγητής του RMIT, Arnan Mitchell.
Ωστόσο, είναι απίθανο να κατεβάσετε σύντομα παιχνίδια ή να παρακολουθείτε ταινίες μέσω μιας σύνδεσης 44,2 Tbps.
Εάν η τεχνολογία καταφέρει να εμπορευματοποιηθεί, οι ερευνητές αναφέρουν ότι μάλλον είναι πιθανό να χρησιμοποιηθεί για τη σύνδεση κέντρων δεδομένων. Σε τελική ανάλυση, οι gigabit συνδέσεις στο Διαδίκτυο είναι διαθέσιμες εδώ και χρόνια και εξακολουθούν να είναι ασυνήθιστο να χρησιμοποιούνται από οικιακούς χρήστες. Αν όμως η συγκεκριμένη τεχνολογία γίνει αρκετά φθηνή, τότε οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα μπορούσε κάποια μέρα να χρησιμοποιηθεί από το ευρύ κοινό.
