Οι διαδικτυακές επιθέσεις τύπου Distributed denial-of-service ή αλλιώς DDOS γίνονται όλο και πιο συχνές και πολλές επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι χρειάζονται υπηρεσίες μετριασμού των επιθέσεων για την προστασία των ιστοσελίδων τους και γενικότερα των υπηρεσιών τους.
Οι επιθέσεις DDOS πραγματοποιούνται από διάφορους καθώς είναι μια πολύ εύκολη επίθεση, που δεν προϋποθέτει ιδιαίτερες γνώσεις, παρά την χρησιμοποίηση ενός προγράμματος. Κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί από εταιρίες για να διαταράξουν τον ανταγωνισμό, από κυβερνοεγκληματίες για εκβιασμό και χακτιβιστές σαν μια μορφή διαμαρτυρίας.
Οι συγκεκριμένες κυβερνοεπιθέσεις μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές απώλειες, ειδικά αν πραγματοποιούνται εναντίον ιστοσελίδας μιας εταιρείας που στηρίζεται εκεί για τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες. Ωστόσο, οι χακτιβιστικές επιθέσεις, δεν εξετάζουν το είδος της επιχείρησης, καθώς γίνονται μόνο για έναν λόγο. Να επηρεάσουν πολιτικές ή επιχειρηματικές αποφάσεις.
Για παράδειγμα, πριν από λίγα χρόνια, οι Anonymous άρχισαν μια μαζική επίθεση DDOS εναντίον τς PayPal όταν η εταιρεία αποφάσισε να σταματήσει να δέχεται δωρεές για το WikiLeaks. Η PayPal υποστήριξε ότι ξόδεψε αρκετά χρήματα για να ανακάμψει από την επίθεση αλλά για να εφαρμόσει μηχανισμούς προστασίας. Φυσικά η εταιρεία δεν άλλαξε την απόφαση της λόγω της επίθεσης που δέχτηκε από τους χακτιβιστές.
Αρκετές επίσης μεγάλες επιθέσεις DDOS ξεκίνησαν το 2012, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ, έκλεισε το Megaupload. Οι ιστοσελίδες του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, του FBI, του Λευκού Οίκου, της HADOPI, της RIAA, της MPAA, της αντι-πειρατικής Ομοσπονδίας του Βελγίου, αλλά και οι ιστοσελίδες του Music Group της Warner σταμάτησαν να λειτουργούν.
Αν και αυτά τα χτυπήματα ήταν από τις μεγαλύτερες DDOS επιθέσεις, δεν συγκίνησαν κανέναν, αφού το Megaupload δεν επανήλθε ποτέ.
Λίγο μετά τις επιθέσεις DDOS για το Megaupload, μέλη του κινήματος των Anonymous υπέβαλαν ηλεκτρονική αίτηση διαμαρτυρίας στον Λευκό Οίκο ζητώντας από την κυβέρνηση Obama να κάνει τις συγκεκριμένες κυβερνοεπιθέσεις νόμιμη μορφή της διαμαρτυρίας.
“Δεν είναι κάτι το διαφορετικό από οποιοδήποτε “κατάληψη” διαμαρτυρίας. Αντί μια ομάδα ανθρώπων να στέκεται έξω από ένα κτίριο και να καταλαμβάνει το χώρο, έχουν τον υπολογιστή τους και καταλαμβάνουν μια ιστοσελίδα για να επιβραδύνουν τις υπηρεσίες της για ένα μικρό χρονικό διάστημα,” ανέφεραν οι χακτιβιστές εκείνη την εποχή.
Ωστόσο, οι επιθέσεις DDOS εξακολουθούν να θεωρούνται παράνομες. Πολλοί Anonymous και άλλοι χακτιβιστές εξακολουθούν να τις χρησιμοποιούν, διότι είναι δύσκολο για τις αρχές να εντοπίσουν τους επιτιθέμενους, αλλά όπως έχει δείξει η ιστορία, ο συγκεκριμένος τρόπος διαμαρτυρίας δεν επηρεάζει άμεσα οποιεσδήποτε αποφάσεις.
Αν και έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επιθέσεις σε ιστοσελίδες της κυβέρνησης φαίνεται ότι οι περισσότεροι κρατικοί φορείς δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για το αν η ιστοσελίδα τους παραμείνει offline για μερικές ώρες ή και περισσότερο.
Από την άλλη πλευρά, οι επιθέσεις DDOS συχνά φαίνεται να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την ευαισθητοποίηση του κοινού. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συνήθως καλύπτουν τις κυβερνοεπιθέσεις, ειδικά αυτές που έχουν στόχο την κυβέρνηση ή άλλες ιστοσελίδες υψηλού προφίλ. Το γεγονός είναι αρκετά ενθαρρυντικό καθώς μέσω της ευαισθητοποίησης επέρχεται κινητοποίηση.
Για παράδειγμα , η πρόσφατη εκστρατεία OpKillingBay, που είχε σαν στόχο να θέσει τέρμα στη θανάτωση των δελφινιών στην Ιαπωνία, ήταν αρκετά επιτυχής όσον αφορά την ευαισθητοποίηση. Οι χακτιβιστές πραγματοποίησαν επιθέσεις DDOS σε ένα σωρό ιστοσελίδες που σχετίζονται με αυτές τις δραστηριότητες στην Ιαπωνία, και ενώ δεν προκάλεσαν ζημιές, ούτε άλλαξε κάτι, άνθρωποι από όλο τον κόσμο εξέφρασαν την υποστήριξή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων.
Βέβαια, ας αναφέρουμε και το ότι η διαμαρτυρία του καναπέ δεν φαίνεται να έχει βοηθήσει κανέναν μέχρι σήμερα.
