Χθες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε για τη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων της σε όλα τα κράτη της ΕΕ, αλλά και μια σειρά τροπολογίες που κατατέθηκαν για συζήτηση.
Το αρχικό σχέδιο για τη μεταρρύθμιση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας γράφτηκε από τη Julia Reda, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το γερμανικό Κόμμα των Πειρατών, αλλά τροποποιήθηκε αργότερα τον Ιούνιο, μετά από μια σειρά διαβουλεύσεων με διάφορα πολιτικά κόμματα της ΕΕ.
Κατά τη διάρκεια αυτών των διαπραγματεύσεων, εισήχθηκαν πέντε αλλαγές στο αρχικό σχέδιο της κας Reda. Στη χθεσινή ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τρεις από τις τροπολογίες αυτές δεν έγιναν δεκτές.
Μια από τις τροπολογίες που δεν έγινε δεκτή αναφέρονται σε μια τροποποίηση στο κείμενο του νόμου που αφορά την κατάργηση της κατεύθυνσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων και εξαιρέσεις.
Αυτοί που νικήθηκαν ήταν αυτοί πιο επικίνδυνοι για τις ελευθερίες των πολιτών της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Freedom of Panorama, η οποία προσπαθούσε να περάσει περιορισμούς για τη λήψη φωτογραφιών σε δημόσιους χώρους.
Η δεύτερη τροποποίηση αναφερόταν στο δικαίωμα των καλλιτεχνών και των επαγγελματιών να διαθέτουν το περιεχόμενό τους online δωρεάν, κάτι το οποίο οι νομοθέτες της ΕΕ ήθελαν να απαγορεύσουν και να τους αναγκάσουν να απαιτούν χρηματική αποζημίωση για την εργασία τους, ακόμη και αν αυτοί δεν ήθελαν.
Κάτι τέτοιο στην πράξη ακυρώνεται από τυχόν ανοικτές άδειες, όπως της Creative Commons, και αρνείται το δικαίωμα ενός ατόμου να κάνει ότι θέλει μα το περιεχόμενο του.
Η τρίτη τροπολογία ήταν η πρόθεση της δημιουργίας ενός φόρου για τις ειδήσεις στο διαδίκτυο.
Μετά από μεγάλες προσπάθειες άσκησης πίεσης από ομίλους μέσων μαζικής ενημέρωσης, η τροπολογία αυτή θα επέτρεπε σε κάθε πρακτορείο ειδήσεων να χρεώνει άλλες εταιρείες ή επαγγελματίες, εφόσον χρησιμοποιούν τις ιστορίες τους.
Η τροπολογία αυτή είχε τη δυνατότητα να καταστρέφει την ποιότητα το περιεχόμενο που κυκλοφορεί on-line. Αυτό ισχύει ειδικότερα για τις μηχανές αναζήτησης όπως το Google ή το Bing, οι οποίες θα έπρεπε να πληρώνουν για οποιαδήποτε σύνδεση με ειδήσεις εμφανιζόταν στα αποτελέσματα αναζήτησής τους.
