Νόμος και στον browser; Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι πρώην γερουσιαστές των ΗΠΑ Paul Sarbanes και Michael Oxley κατέθεσαν ένα νομοσχέδιο για να πιέσουν τις επιχειρήσεις να συμμορφωθούν με τους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς κατά τη διάρκεια ερευνών. Ήταν σε μεγάλο βαθμό μια απάντηση στο σκάνδαλο Enron το 2001, όταν μια ενεργειακή εταιρεία ήταν σε θέση να κρύψει δισεκατομμύρια δολάρια.
Το νομοσχέδιο, που έγινε νόμος, είναι γνωστό σαν ο νόμος των Sarbanes-Oxley, και υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Bush το 2002.
Από τότε, ο νόμος Sarbanes-Oxley έδωσε διακριτικά το νομικό υπόβαθρο για τη δίωξη ακόμα και της διαγραφής του ιστορικού του browser.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και αυτή του Khairullozhon Matanov, ένας 24χρονος πρώην οδηγός ταξί που έτρωγε το γεύμα του μαζί με τους Tamerlan και Dhzokhar Tsarnaev τη νύχτα μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στον Μαραθώνιο της Βοστώνης.
Οι Ομοσπονδιακοί εισαγγελείς κατηγόρησαν τον Matanov χρησιμοποιώντας τον νόμο Sarbanes-Oxley για την καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων στον browser του, όπως αναφέρει η The Nation.
Σύμφωνα με τη The Nation, ο Matanov έμαθε ότι οι Tsarnaevs ήταν ύποπτοι για την βομβιστική επίθεση λίγες μέρες μετά το γεύμα τους, και πήγε να το καταγγείλει στην τοπική αστυνομία στο Quincy της Massachusett.
Φέρεται όμως να είπε μερικά ψέματα στην αστυνομία, όπως για το πότε προσευχήθηκε μαζί με τον Tamerlan. Στη συνέχεια, ανακαλύφθηκε ότι είχε διαγράψει και το ιστορικό περιήγησης του από τον browser του, καθώς και τα βίντεο από τον υπολογιστή του.
Τον Μάιο του 2014, αφού το FBI τον παρακολουθούσε για περισσότερο από ένα χρόνο, ο Matanov χρεώθηκε με τέσσερις κατηγορίες για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης, και συγκεκριμένα για την “καταστροφή οποιοδήποτε αρχείου, έγγραφου, ή απτού αντικείμενου με πρόθεση να εμποδίσει την ομοσπονδιακή έρευνα.” Η κατηγορία αυτή μπορεί να επιφέρει μέχρι και 20 φυλάκιση, σύμφωνα με τη The Nation.
Ο νόμος Sarbanes-Oxley σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την εταιρική χρηματοοικονομική πληροφόρηση, αλλά μία παράγραφος του, η παράγραφος 802, επιβάλλει αυστηρές ποινές για την “καταστροφή, απόκρυψη, παραποίηση αρχείων, εγγράφων, ή υλικών αντικειμένων” που έχουν σαν στόχο να παρεμποδίσουν ή να καθυστερήσουν μια ομοσπονδιακή έρευνα.
Φυσικά οι ασάφειες του νόμου και η εκτεταμένη ρητορική του κάθε δικαστή επιτρέπει να εφαρμοστεί ακόμη και σε μη απτές, προσωπικές πληροφορίες, που είναι αποθηκευμένες στα αρχεία μιας διαδικτυακής δραστηριότητας.
Δημοσιεύτηκε από το TheVerge.
