Πολλές ιστοσελίδες γράφουν τα νέα και πανηγυρίζουν: “Τέρμα τα cookies”. H Google παρουσίασε μια πρόταση γνωστή και σαν “Web Environment Integrity Explainer“, που συντάχθηκε από τέσσερις μηχανικούς της.
Επιφανειακά, φαίνεται να είναι μια συνολική προσπάθεια για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας στο ψηφιακό τοπίο. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε νέες σαρωτικές τεχνολογικές προτάσεις, υπάρχουν διαμάχες.
Η τεχνολογική κοινότητα, ειδικά στο GitHub, έχει ασκήσει σημαντική κριτική.
Table of Contents
Η βασική πρόταση: Ανταλλαγή εμπιστοσύνης και ιδιωτικότητας;
Η πρόταση της Google βασίζεται σε μια βασική προϋπόθεση: την ενίσχυση της εμπιστοσύνης στο περιβάλλον του πελάτη. Φέρνει ένα νέο API που επιτρέπει στους ιστότοπους να ζητούν ένα διακριτικό, παρέχοντας στοιχεία σχετικά με το περιβάλλον του πελάτη.
Οι μηχανικοί της Google αναφέρουν αναλυτικά,
“Οι ιστότοποι που χρηματοδοτούνται από διαφημίσεις απαιτούν απόδειξη ότι οι χρήστες τους είναι άνθρωποι και όχι bots…Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να κάνουν διάκριση μεταξύ πραγματικής αφοσίωσης χρηστών και ψεύτικης αφοσίωσης…Οι χρήστες που παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια θέλουν διαβεβαίωση ότι οι άλλοι παίκτες τηρούν τους κανόνες του παιχνιδιού.”
Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η αναζήτηση της εμπιστοσύνης μπορεί να γίνει σε βάρος της ιδιωτικής ζωής. Αν και η Google φαίνεται να διασφαλίζει ότι τα διακριτικά δεν θα περιλαμβάνουν μοναδικά αναγνωριστικά, οι επικριτές φοβούνται ότι αυτό το σύστημα, εάν γίνει κακή χρήση, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδικαιολόγητη παρακολούθηση και έλεγχο.
Συγκαλυμμένο DRM και η απειλή για τον ανοιχτό ιστό
Το προτεινόμενο API, ενώ πλασάρεται σαν εργαλείο για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των χρηστών στον Ιστό. Ορισμένοι επικριτές φοβούνται ότι θα μπορούσε να είναι μια κρυφή εισαγωγή της Διαχείρισης Ψηφιακών Δικαιωμάτων (DRM από το Digital Rights Management) σε ιστοσελίδες, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο τον αποκλεισμό διαφημίσεων.
Αυτό όχι μόνο επηρεάζει την εμπειρία του χρήστη, αλλά εγείρει και ανησυχίες για την ουδετερότητα του δικτύου και την ανοιχτή φύση του ιστού.
Θα μπορούσε να είναι μια συγκαλυμμένη προσπάθεια εισαγωγής DRM για ιστοσελίδες, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο τον αποκλεισμό διαφημίσεων στο πρόγραμμα περιήγησης;
Φόβοι μονοπώλησης: Ποιος θα ελέγχει τους επικυρωτές;
Μια σημαντική ανησυχία από την τεχνολογική κοινότητα είναι η δυνατότητα μονοπωλιακού ελέγχου. Ελέγχοντας τους “πιστοποιητές” που επαληθεύουν τα περιβάλλοντα πελατών, η Google ή οποιαδήποτε άλλη μεγάλη εταιρεία τεχνολογίας, θα μπορούσε ενδεχομένως να χειραγωγήσει τους βαθμούς εμπιστοσύνης, αποφασίζοντας έτσι ποιοι ιστότοποι θα θεωρούνται αξιόπιστοι. Αυτό θέτει πολλά σχετικά με τη δημοκρατική φύση του ιστού.
Όπως σχολίασε ένας χρήστης του GitHub, “Αυτό υψώνει μια κόκκινη σημαία για την ανοιχτή φύση του ιστού, ανοίγοντας ενδεχομένως το δρόμο για μια ψηφιακή ιεραρχία που κυριαρχείται από λίγους τεχνολογικούς γίγαντες”.
Αναπάντητα ερωτήματα
Η πρόταση της εταιρείας αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα και ανοιχτά προς συζήτηση. Για παράδειγμα, δεν αναφέρεται ξεκάθαρα πώς θα αποτρέπει τον αποκλεισμό των προμηθευτών.
Οι μηχανικοί της Google γράφουν,
“Οι διαγωνιζόμενοι θα πρέπει να προσφέρουν την υπηρεσία τους υπό τους ίδιους όρους σε οποιοδήποτε πρόγραμμα περιήγησης που επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει και πληροί ορισμένες βασικές απαιτήσεις.”
Ωστόσο, δεν είναι σαφές πώς θα οριστούν αυτές οι βασικές απαιτήσεις και ποιος θα τις επιβάλει.
Συμπερασματικά, αν και η πρόταση της Google είναι μια τεχνικά εξελιγμένη προσπάθεια ενίσχυσης της εμπιστοσύνης στον Ιστό, οι πιθανές επιπτώσεις της για το απόρρητο των χρηστών και την ανοιχτή φύση του ιστού δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Οι ανησυχίες της τεχνολογικής κοινότητας υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια ισορροπημένη προσέγγιση που δεν θέτει σε κίνδυνο ούτε την εμπιστοσύνη ούτε το απόρρητο.
