Ως μαζική υποβλήθηκε μήνυση κατά της Google εκ μέρους όλων των γονέων στις Ηνωμένες Πολιτείες που είδαν τις πιστωτικές τους κάρτες να χρεώνονται από το Play Store μετά από αγορές εικονικών νομισμάτων ή περιεχομένου που έγιναν ακούσια από τα παιδιά τους όταν έπαιζαν δωρεάν ή εξαιρετικά χαμηλού κόστους παιχνίδια σε smartphone και tablet. Η καταγγελία είναι ότι η Google προώθησε τα δωρεάν games και επέτρεψε τις ακριβές αυτές αγορές με τους χαλαρούς περιορισμούς που θέτει για τις αγορές in-app.
Συγκεκριμένα, στην μηνυτήρια αναφορά περιγράφεται πως τα παιδιά καλούνται να αγοράσουν εικονικά νομίσματα για να συνεχίσουν το παιχνίδι, ακόμα και αξίας 100 πραγματικών δολαρίων. Η Google επιτρέπει στους εγγεγραμμένους χρήστες του Play Store να κάνουν αγορές εφαρμογών και μέσα από εφαρμογές αφού προηγουμένως εισάγουν έναν κωδικό. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην μήνυση, η Google ορίζει ότι όταν ο κωδικός εισαχθεί υπάρχει περιθώριο 30 λεπτών για την ελεύθερη χρήση του χωρίς να χρειαστεί να τον πληκτρολογήσει ξανά. Σε αυτό το «παράθυρο», οι αγορές in-app μπορούν να χρεώσουν ακόμα και κατά 100άδες δολάρια την πιστωτική κάρτα του κηδεμόνα.
Η μήνυση Imber-Gluck v. Google Inc υποβλήθηκε από τα δικηγορικά γραφεία Berger & Montague, P.C., Del Sole Cavanaugh Stroyd LLC, Carpenter Law Group, και Patterson Law Group, APC στο United States District Court for the Northern District of California.
Η Apple υποχρεώθηκε να επιστρέψει 32,5 εκατομμύρια δολάρια σε εκατομμύρια πελάτες του App Store,του καταστήματος εφαρμογών των iPhone και των iPad. Κι αυτό καθώς κρίθηκε πως οι αγορές είχαν γίνει μέσα από εφαρμογές-παιχνίδια από τα παιδιά τους, χωρίς την συνειδητή συγκατάθεση των κατόχων των (παραφουσκωμένων) λογαριασμών. Η υπόθεση αφορά αγορές in-app πριν το 2011, όταν η Apple άλλαξε την πολιτική που επέτρεπε την απεριόριστη χρέωση της συνδεδεμένης πιστωτικής κάρτας εντός 15 λεπτών από την εισαγωγή σχετικού κωδικού.
Για να διατηρήσετε τον έλεγχο των αγορών μέσα από εφαρμογές ή και παιχνίδια σε ταμπλέτα και smartphone, Apple και Google έχουν υιοθετήσει μια παρόμοια τακτική. Ο χρήστης πρέπει να ρυθμίσει το σύστημά του ώστε να απαιτείται κωδικός για να χρεωθεί η πιστωτική του κάρτα. Αυτό που διαφέρει είναι πόσο συχνά θα ζητείται κωδικός για τα λεγόμενα in-app purchases και το ποιος φέρει την ευθύνη για ακούσιες αγορές.
«Προσφέρει αγορές εντός εφαρμογής»: Σημειώστε τέλος, πως στο Play Store έχει προστεθεί η δυνατότητα να βλέπετε εάν το app έχει in-app purchases, δηλαδή εάν το παιδί θα κληθεί να κάνει αγορές μέσα από την εφαρμογή.
