Με αφορμή την διαμάχη του γνωστού traper Snik για τους στίχους του τραγουδιού Chinchilla με όλους όσους τον κατηγορούν, αποφάσισα να πάμε λίγο πίσω. Ο traper έγινε έξω φρενών με όσα γράφτηκαν στα social media, καθώς αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο τραγούδι προωθεί σεξιστικά στερεότυπα, με αναφορές σε σεξουαλικές πράξεις, χυδαίους χαρακτηρισμούς για το γυναικείο φύλο και ναρκωτικά.
Καλώς ήρθατε στο 2022.
Θα αναφέρω ένα απλό κοινωνιολογικό γεγονός, που πολλοί δεν του έδωσαν την απαραίτητη σημασία όταν θα έπρεπε. Όχι ότι θα άλλαζε κάτι φυσικά.
Στην δεκαετία του 1950 στην Ελλάδα υπήρχαν τα καφενεία. Ένας χώρος όπου συνευρισκόταν μεγάλοι, έφηβοι και παιδιά. Οι μεγάλοι για την παρέα και το ουζάκι, οι έφηβοι για μια πορτοκαλάδα και τα παιδιά για κανένα υποβρύχιο.
Ως εδώ καλά. Στον συγκεκριμένο χώρο υπήρχε μια ηλικιακή οριοθέτηση, με ξεκάθαρους ρόλους. Ο παππούς με τις ιστορίες από παλαιότερα χρόνια (πόλεμος, μεροκάματο), ο μπαμπάς με τα δικά του, και οι έφηβοι και τα παιδιά άκουγαν, ή και δεν άκουγαν. Ακόμα κι αν δεν άκουγαν όμως, κάτι έπιανε το αυτί τους. Σε αυτά συμπεριλαμβανόταν και οι αξίες αυτής της γενιάς, βλέπε μεροκάματο, βιοπάλη, αξιοπρέπεια.
Όχι ότι δεν υπήρχε και η εκτροπή, αλλά μιλάμε για την πλειοψηφία.
Μετά ήρθε η δεκαετία του 1960, όπου στην Αμερική ξεκίνησε το κίνημα των χίπηδων, των οργισμένων εφήβων που αποζητούσαν ελευθερία λόγου, ελευθερία στο σεξ, και φυσικά (αν θυμάστε) πολλά ναρκωτικά. Η έφοδος του κινήματος στην Ελλάδα ξεκίνησε με την μουσική. Το απλό κοινωνιολογικό γεγονός όμως που αναφέραμε παραπάνω ήταν ο νεωτερισμός που λεγόταν καφετέρια, bar, pub ή disco.
Τα νέα κέντρα διασκέδασης διαχώρισαν τις γενιές. Αλλού οι νέοι κι αλλού οι ηλικιωμένοι. Οι αξίες άλλαξαν γιατί ο νέος χρειαζόταν (και όλοι μας) μια αναγνωρίσιμη ταυτότητα. Μια ταυτότητα που θα τον έκανε να ξεχωρίζει από το πλήθος της καφετέριας.
Χρησιμοποίησε το αυτοκίνητο του μπαμπά, τα μακριά μαλλιά, το rock, την disco, το εύκολο χρήμα, κλπ, κλπ, ή και ακραίες συμπεριφορές όπως την χρήση ουσιών. Φανταστείτε εφήβους που δεν έχουν διαμορφώσει χαρακτήρα, να τον διαμορφώνουν σε αυτή τη νέα εποχή, και σε ένα εντελώς νέο περιβάλλον.
Μετά ήρθε και η τηλεόραση που σέρβιρε την πληροφορία εξ Αμερικής άμεσα στο σαλόνι μας, ενώ πριν κυκλοφορούσε με το καράβι που χρειαζόταν τρεις μήνες ταξίδι για να φτάσει.
Με την αμεσότητα στην πληροφορία, και την διαφήμιση οι αξίες άλλαξαν. Πάμε πάλι, το εύκολο χρήμα των Αμερικάνων, ή αλλιώς το πρότυπο του επιτυχημένου που κάθεται και τα παίρνει, χωρίς μεροκάματο.
Μετά ήρθε το internet και η αστραπιαία μετάδοση της πληροφορίας.
It’s the new system, Stupid. Its the progress.
O Snik εκφράζει την άποψή του ή την νέα γενιά; Μια νέα επανάσταση που έχει δημιουργηθεί από το YouTube και το Pornhub. Ψάχνεις να βρεις αξίες στις πρωταγωνίστριες του Pornhub; Όμως τα παιδιά μαθαίνουν το σεξ από εκεί. Τα παιδιά βαριούνται, δεν έχουν νόημα και οι μεγάλοι δυσκολεύονται να τα νοηματοδοτήσουν. Εξάλλου δεν τους περισσεύει.
Τα πρότυπα που δημιουργήσαμε ξαφνικά δεν μας αρέσουν και προσπαθούμε να αντιδράσουμε. Δυστυχώς, η δεκαετία του καφενείου έχει φύγει ανεπιστρεπτί. Καλώς ή κακώς τα πράγματα προχωρούν.
Όχι δεν είμαι πουριτανός, γνωρίζω που ζω και προσπαθώ να το χαίρομαι προσπαθώντας να αποφεύγω τις παγίδες. Όμως, και μιλώντας εντελώς φιλοσοφικά, αυτό που μένει αναλλοίωτο από την εποχή του Σωκράτη είναι οι αξίες.
Οι άλλες, όχι αυτές του Χρηματιστηρίου. Γι αυτό την περίοδο της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριζαν ότι πρόκειται για κρίση αξιών.
I agree, values remain the constant by which societies are judged. Unless the judge is in someone’s pocket.