Τα Windows “διατηρούν δεσμευμένα” ορισμένα ονόματα αρχείων και δεν σας επιτρέπουν να τα χρησιμοποιείτε. Δεν μπορείτε να ονομάσετε ένα αρχείο ως “con.txt” ή “aux.mp3”. Όλα αυτά οφείλονται σε μια επιλογή που είχε κάνει η Microsoft το 1974 και στο πείσμα της εταιρείας για συμβατότητα με τα παρελθόντα λογισμικά.
Αυτή είναι η λίστα με τα ονόματα που η Microsoft δε σας επιτρέπει να χρησιμοποιήσετε:
CON, PRN, AUX, NUL, COM1, COM2, COM3, COM4, COM5, com6, COM7, COM8, COM9, LPT1, LPT2, LPT3, LPT4, LPT5, LPT6, LPT7, LPT8 και LPT9
Σημειώστε ότι δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτά τα ονόματα αρχείων με οποιαδήποτε επέκταση αρχείου. Επομένως, δεν μπορείτε να ονομάσετε ένα αρχείο “con.txt”, “con.jpg”, “ή” con.doc”. Και στα Windows δεν γίνεται διάκριση πεζών-κεφαλαίων, επομένως δεν έχει σημασία αν είναι CON, con ή CoN. Τα Windows δεν θα σας αφήσουν να χρησιμοποιήσετε αυτό το όνομα.
Μπορείτε να το δοκιμάσετε και μόνοι σας. Δοκιμάστε να αποθηκεύσετε ένα αρχείο ως “con.txt” ή “lpt6.txt” στο Σημειωματάριο. Ή δοκιμάστε να μετονομάσετε οποιοδήποτε αρχείο σε ένα από αυτά τα ονόματα στο File Explorer. Τα Windows απλά δεν θα σας αφήσουν να το κάνετε.
Φυσικά, τα Windows περιορίζουν την ονοματοδοσία των αρχείων και με άλλους τρόπους. Όπως, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορους ειδικούς χαρακτήρες. Συμβουλευτείτε το επίσημο άρθρο της Microsoft για περισσότερες πληροφορίες.
Τι συνέβη το 1974;
Το θέμα με τον περιορισμό στην ονοματοδοσία χρονολογείται, όπως προείπαμε, από το 1974. Όταν τότε επικρατούσε το UNIX όπου “όλα ήταν ένα αρχείο” (Το ίδιο ισχύει και για τα λειτουργικά συστήματα που μοιάζουν με το UNIX, όπως το Linux σήμερα.) Οι συσκευές των τότε υπολογιστών είχαν ονόματα σαν αρχείο. Αν γράφατε ένα κείμενο και θέλατε να εκτυπωθεί απλά το αποθηκεύατε ως αντίστοιχο αρχείο εκτυπωτή.
Το 1974, αυτή η ίδια ιδέα προστέθηκε στο λειτουργικό σύστημα CP/M, το οποίο απευθύνονταν σε εξαιρετικά μικρούς υπολογιστές, χωρίς σκληρούς δίσκους. Με την σειρά της αυτή η ιδέα, μεταλαμπαδεύτηκε στο PC-DOS. Το 1983 το PC-DOS 2.0 πρόσθεσε τους καταλόγους, αλλά η Microsoft επέλεξε να εμφανίζονται αυτά τα αρχεία συσκευών σε όλους τους καταλόγους, για συμβατότητα με το υπάρχον λογισμικό DOS, και όχι να τα τοποθετείτε σε ειδικό φάκελο συσκευών.
Τελικά, τα Windows 95 που ήρθαν αργότερα χτίστηκαν πάνω στο DOS. Τα Windows NT δεν βασίστηκαν στο DOS, αλλά θέλησαν να είναι συμβατά με τις εφαρμογές των Windows 95. Τα Windows 10 που εξακολουθούν να βασίζονται στα Windows NT λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Το ίδιο ισχύει για τα Windows 7, φυσικά.
Τώρα, πάνω από σαράντα χρόνια αργότερα, εξακολουθούμε να μην μπορούμε να ονομάσουμε τα αρχεία μας ως “con.txt” ή “aux.mp3” επειδή τα Windows θέλουν να παραμείνουν συμβατά με τα αρχαία προγράμματα που μπορεί να χρησιμοποιούν αυτή τη δυνατότητα. Είναι ένα καλό παράδειγμα για το πόσο έντονα η Microsoft έχει δεσμευτεί για συμβατότητα με το παρελθόν.
