Ποια θα είναι η τύχη του Internet τα επόμενα χρόνια; Στον απόηχο της καταστροφικής επίθεσης στη Γαλλία, η ψηφιακή κοινότητα προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία της, μεταξύ της ασφάλειας και των πολιτικών ελευθεριών.
Προς το παρόν φαίνεται να παραπαίει από την αιματοχυσία και τις φοβερές πράξεις τρομοκρατίας, ενώ οι προβλέψιμες απαντήσεις που κυκλοφορούν περιλαμβάνουν αυξημένη ηλεκτρονική επιτήρηση, καταπιεστική εξτρεμιστική προπαγάνδα, και εκπτώσεις στα όρια για την κρυπτογράφηση και την προστασία της online ιδιωτικής ζωής. Οι μηχανισμοί αυτοί υπήρχαν και πριν από τις επιθέσεις της περασμένης Παρασκευής, αλλά τώρα φαίνεται να είναι πιο εδραιωμένοι.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς, για την αποτελεσματικότητα και τη νομιμότητα των περιορισμών στο Internet για την παρεμπόδιση της βίας, τα επίπεδα ζήτησης κυβερνο-επιτήρησης είναι πρωτοφανή.
Μιλώντας γενικά, το Internet δεν είναι ένα παράδειγμα αχαλίνωτης αυτονομίας, αλλά μάλλον ένα καλό παράδειγμα διάχυτης καταστολής. Τον περασμένο μήνα, μια διεθνής μελέτη ανέφερε την απογοητευτική υπενθύμιση ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου λογοκρίνεται στο Internet. O περιορισμός της χρήσης του Διαδικτύου δείχνει να κλιμακώνεται σταθερά τα τελευταία πέντε συνεχόμενα χρόνια.
Η Freedom House, μια μη κερδοσκοπική ομάδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ερεύνησε (PDF) την επιτήρηση του Διαδικτύου σε 65 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ανακάλυψαν ότι πάνω από το 64 τοις εκατό των χωρών απαιτούν από ιδιώτες και επιχειρήσεις να διαγράφουν ή να περιορίσουν περιεχόμενο που καλύπτει πολιτικά, θρησκευτικά ή κοινωνικά ζητήματα. Αυτό αντανακλά μια αύξηση 13 τοις εκατό από το προηγούμενο έτος.
Το διακύβευμα για την παραβίαση των κυβερνητικών περιορισμών είναι υψηλό. Φυλάκιση για συμμετοχή online σε αμφιλεγόμενα θέματα onlin, που κυμαίνονται από την κριτική μοναρχία της Ταϊλάνδης σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και εμφάνιζε ένα gay γάμο στην Αίγυπτο και πολλά πολλά άλλα παραδείγματα. Όλα φυσικά επικυρωμένα από το κράτος.
Η Ισλανδία, η Εσθονία και ο Καναδάς έχουν τις περισσότερες ελευθερίες, ενώ το Ιράν, η Συρία και η Κίνα τις λιγότερες. Η χώρα με τη μεγαλύτερη πτώση στις ελευθερίες από το περασμένο έτος ήταν η Λιβύη, υπό το φως των αντι-blogger και της απότομης πολιτικής λογοκρισίας.
Δύο χώρες είχαν τη δεύτερη μεγαλύτερη πτώση στις διαδικτυακές ελευθερίες. Η πρώτη ήταν η Ουκρανία, σαν χώρα που πραγματοποιεί διώξεις για το περιεχόμενο ιστοσελίδων, και η δεύτερη χώρα, αποδεικνύοντας το ασύμφωνο για τη διατήρηση των δημοκρατικών αξιών στην εποχή του τρόμου, ήταν η Γαλλία.
Η χώρα έχει την ένατη θέση, μπροστά από το Ηνωμένο Βασίλειο, και επικρίθηκε για τους επεκτατικούς περιορισμούς στο επιγραμμικό περιεχόμενο κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν μια συγγνώμη για την τρομοκρατία. Η έκθεση ανέφερε περιπτώσεις όπως τη σύλληψη 16χρονου για την δημοσίευση πολιτικής γελοιογραφίας στο Facebook, και την καταδίκη ενός κωμικού ηθοποιού για τις αμφιλεγόμενες θέσεις του. Τέτοιες περιπτώσεις εγείρουν ανησυχίες και διλήμματα με τα οποία η ασφάλεια και η ελευθερία του λόγου τοποθετούνται πολύ εύκολα με αντιφατικούς ρόλους. Αυτά βέβαια είναι επώδυνα κρίσιμα ζητήματα για να τα εξετάσει κάποιος υπό το φως των πρόσφατων επιθέσεων.
Κάθε χρόνο, εκατομμύρια νέοι πολίτες του κόσμου έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, αλλά παρ’ολα αυτά το διαδίκτυο φαίνεται να συρρικνώνεται. Οι κυβερνήσεις, από το πιο δημοκρατικές έως τις περισσότερο αυταρχικές, θυσιάζουν την ψηφιακή ελευθερία στο όνομα της ασφάλειας.
Τώρα ίσως ήρθε η ώρα για ανοιχτό διάλογο γύρω από το Διαδίκτυο σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας του.
TNW
