Άσχημα νέα για τους οικολόγους αφού σύμφωνα με μια έρευνα της Greenpeace USA που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα δεν υπάρχει κάποια αποτελεσματική ανακύκλωση. Χαρακτηρίζει μάλιστα την επανεπεξεργασία υλικών σαν “μυθοπλασία”.
Με τον τίτλο “Circular Claims Fall Flat Again,” η μελέτη διαπίστωσε ότι από 51 εκατομμύρια τόνους πλαστικών απορριμμάτων που παρήχθησαν από νοικοκυριά στις ΗΠΑ το 2021, ανακυκλώθηκαν μόνο οι 2,4 εκατομμύρια τόνοι ή περίπου ένα 5%.
Σύμφωνα με την έρευνα της Greenpeace USA, μόνο δύο τύποι πλαστικού είναι ευρέως αποδεκτοί στις 375 εγκαταστάσεις ανακύκλωσης της χώρας.
Ο πρώτος είναι το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως σε μπουκάλια νερού και σόδας, και ο δεύτερος είναι το πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (HDPE), που χρησιμοποιείται σε συσκευασίες γάλακτος, μπουκάλια σαμπουάν και δοχεία προϊόντων καθαρισμού.
Αυτά τα υλικά είναι αριθμημένα σε “1” και “2” σύμφωνα με ένα τυποποιημένο σύστημα στο οποίο υπάρχουν επτά τύποι πλαστικών. Αλλά το να είναι κάτι ανακυκλώσιμο στη θεωρία δεν σημαίνει ότι τα προϊόντα ανακυκλώνονται στην πράξη.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα προϊόντα PET και HDPE είχαν πραγματικά ποσοστά επανεπεξεργασίας 20,9% και 10,3%, αντίστοιχα. Πλαστικά είδη στις κατηγορίες από “3” έως “7” (παιδικά παιχνίδια, πλαστικές σακούλες , περιτυλίγματα, πλαστικά δοχεία γιαουρτιού και μαργαρίνης, πλαστικά καφέ και δοχεία τροφίμων) υποβλήθηκαν σε επανεπεξεργασία σε ποσοστά μικρότερα του 5%.
Παρά το γεγονός ότι φέρουν το σύμβολο της ανακύκλωσης στις ετικέτες τους, τα προϊόντα που χρησιμοποιούν πλαστικούς τύπους “3” έως “7” δεν πληρούν την ταξινόμηση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου για τα ανακυκλώσιμα. Αυτό οφείλεται στο ότι οι εγκαταστάσεις ανακύκλωσης για αυτούς τους τύπους δεν είναι ευρέως διαθέσιμες, επειδή τα προϊόντα που συλλέγονται δεν χρησιμοποιούνται ξανά για την κατασκευή νέων ειδών.
Σύμφωνα με την μελέτη, υπάρχουν πέντε κύριοι λόγοι για τους οποίους η ανακύκλωση πλαστικών έχει αποτύχει:
- Τα πλαστικά απόβλητα παράγονται σε τεράστιες ποσότητες και είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλεχθούν.
- Ακόμα κι αν συλλέγονταν όλα, τα μικτά πλαστικά απορρίμματα δεν μπορούν να ανακυκλωθούν μαζί και θα ήταν “λειτουργικά αδύνατο να ταξινομηθούν τα τρισεκατομμύρια τεμάχια πλαστικών απορριμμάτων που παράγονται κάθε χρόνο”.
- Η ίδια η διαδικασία ανακύκλωσης είναι επιβλαβής για το περιβάλλον, εκθέτοντας τους εργαζόμενους σε τοξικές χημικές ουσίες και παράγει μικροπλαστικά.
- Το ανακυκλωμένο πλαστικό εγκυμονεί κινδύνους τοξικότητας μέσω της μόλυνσης από άλλους τύπους πλαστικών στους κάδους συλλoγής, εμποδίζοντάς το να γίνει ξανά υλικό κατάλληλο για τρόφιμα.
- Η διαδικασία της ανακύκλωσης είναι απαγορευτικά δαπανηρή.
Η Greenpeace κάλεσε τις εταιρείες να υποστηρίξουν μια Παγκόσμια Συνθήκη για τα Πλαστικά (Global Plastics Treaty), την οποία τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών συμφώνησαν να δημιουργήσουν τον Φεβρουάριο, και να προχωρήσουν σε νέες στρατηγικές ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης.
Στο παραμύθι της ανακύκλωσης, ίσως να πρέπει να προστεθούν και οι “πυρκαγιές” που λαμβάνουν χώρα -σε τακτά διαστήματα- σε όλο τον κόσμο, στους τόπους που συλλέγονται τα προς ανακύκλωση πλαστικά.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου πελάτη τράπεζας που το 2008-2009 είχε δημιουργήσει (ως αχυράνθρωπος μεγάαααλου επιχειρηματία) εταιρεία ανακύκλωσης και μου είχε πει κυνικά : “το μέλλον των χρημάτων βρίσκεται στην ανακύκλωση”, προσθέτοντας “το σκουπίδι θα είναι όλα τα λεφτά στους επόμενους καιρούς”.
Κρατώντας μια μικρή “επιφύλαξη” για το αν εννοούσε ως “σκουπίδι” τους ΑΡΔ των MME ή τα πραγματικά σκουπίδια (που … καίγονται κάθε τρεις και λίγο σε μάντρες συγκέντρωσής τους, σ’ όλη την υφήλιο),
τις καλημέρες μου παίδες.