Το βουλγαρικό Κοινοβούλιο κατάφερε να περάσει τρεις τροπολογίες στο νόμο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που απαιτούν όλο το λογισμικό που γράφεται για την κυβέρνηση να είναι (Open Source) ανοικτού κώδικα και ανεπτυγμένο σε δημόσιο αποθετήριο (public repository). 
Το άρθρο 58α του νόμου αναφέρει ότι οι διοικητικές αρχές πρέπει να συμπεριλαμβάνουν τις ακόλουθες απαιτήσεις σε διαγωνισμούς για την προμήθεια λογισμικού:
“Όταν το αντικείμενο της σύμβασης περιλαμβάνει την ανάπτυξη προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών θα πρέπει να πληρούν τα κριτήρια για το λογισμικό ανοιχτού κώδικα (Open Source). Όλα τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων των σχετικών προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, τον πηγαίο κώδικα τους, το σχεδιασμό των διεπαφών, και τις βάσεις δεδομένων που αποτελούν αντικείμενο της εντολής θα πρέπει να είναι πλήρως διαθέσιμα, χωρίς περιορισμούς όσον αφορά τη χρήση, την τροποποίηση και τη διανομή. Η ανάπτυξη θα πρέπει να γίνεται σε αποθετήριο που διατηρείται από τον οργανισμό, σύμφωνα με το άρθρο 7c, παράγραφος 18.”
Ο Bozhidar Bozhanov, σύμβουλος του αναπληρωτή πρωθυπουργού της Βουλγαρίας, δημοσίευσε στο κυβερνητικό blog ότι αυτό σημαίνει:
“Όποια και αν είναι το προσαρμοσμένο λογισμικό που προμηθεύεται η κυβέρνηση θα είναι ορατό και προσβάσιμο σε όλους. Είναι κάτι που αποκτιέται με χρήματα που καταβάλλονται από τους φορολογούμενους και θα πρέπει και αυτοί να είναι σε θέση να έχουν όφελος από αυτό.”
Το Open Source είναι μια έξυπνη προσέγγιση και πολλές χώρες θα πρέπει να ακολουθήσουν, για περισσότερους λόγους από το διαθέσουν το λογισμικό στους πολίτες τους.
Για αρχή, η κίνηση ανοίγματος του λογισμικού, επιτρέπει σίγουρα αυξημένη ασφάλεια. Εμπειρογνώμονες λογισμικού μπορούν να αναζητήσουν bugs και τρωτά σημεία στο λογισμικό ανοιχτού κώδικα και να το αναφέρουν στις κυβερνήσεις – ή ακόμα και να υποβάλουν άμεσα τα δικά τους patches.
Το Open Source λογισμικό μπορεί επίσης να τροποποιηθεί για τις διάφορες ανάγκες της κυβέρνησης, ανάλογα την χρήση του από διαφορετικά τμήματα, χωρίς αυτό να συνεπάγεται με τεράστια κόστη, όπως συμβαίνει συνήθως μα την γνωστή μας Microsoft.
Επιπλέον, οι κυβερνήσεις που επιλέγουν εργαλεία ανοικτού κώδικα δεν παραμένουν εξαρτημένες σε ένα μόνο προμηθευτή λογισμικού (βλέπε Microsoft και πάλι).
Επειδή το λογισμικό θα είναι διαθέσιμο στο ευρύ κοινό, θα μπορούν να αλλάξουν προμηθευτές ανά πάσα στιγμή για την καλύτερη εξυπηρέτηση ή το χαμηλότερο κόστος για τη συντήρηση και την υποστήριξη.
Η Γαλλία, η Νορβηγία, η Βραζιλία και οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εργαλεία ανοικτού κώδικα σε διάφορους βαθμούς. Ελπίζουμε ότι και άλλες χώρες θα μάθουν από την κίνηση της Βουλγαρίας τα επόμενα χρόνια.
