Ένας super computer χρειάστηκε τρεις ημέρες για να αναδημιουργήσει ψηφιακά τους ανεμοστρόβιλους που χτύπησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2011.
Τον Μάιο του 2011, μια σειρά από ανεμοστρόβιλους χτύπησαν σε όλες τις μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Το περιστατικό αποτέλεσε έναυσμα για τους επιστήμονες που θέλησαν να μάθουν πως δουλεύουν αυτές οι supercell καταιγίδες που επιτρέπουν τον σχηματισμό καταστροφικών ανεμοστρόβιλων.
Χαμένοι οι επιστήμονες στο πλήθος των δεδομένων και βρίσκοντας μεγάλη δυσκολία να εργαστούν με τυπικές μεθόδους, χρησιμοποίησαν ένα super computer, αυτό που θα λέγαμε εμείς, έναν υπερυπολογιστή.
O Leigh Orf στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison προσομοίασε τις καταιγίδες του 2011 χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή Blue Water του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις και αποστέλλοντας σχεδόν δύο δισεκατομμύρια μικρούς αισθητήρες οι οποίοι εξαπλώθηκαν σε μία περιοχή πάνω από 75 τετραγωνικά μίλια και ανέβηκαν 12,4 μίλια ψηλά.
Η ταχύτητα του ανέμου, η θερμοκρασία, η υγρασία, η πίεση και η βροχή του κάθε αισθητήρα υπολογίστηκε χωριστά και κατόπιν όλα μαζί συναρμολογήθηκαν σε ένα ενιαίο εμφανίζοτας όλη την δυναμική του ανεμοστρόβιλου. Η εργασία αυτή διάρκεσε τρεις ημέρες και απαιτήθηκαν 20.000 πυρήνες επεξεργασίας του Blue Waters.
“Για πρώτη φορά, είμαστε σε θέση να κοιτάξουμε στα ενδότερα μιας supercell καταιγίδας που παράγει έναν ανεμοστρόβιλο”, αναφέρει ο ORF. “Έχουμε την πλήρη καταιγίδα, και μπορούμε να δούμε όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της”.
Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο:
