Το Διαδίκτυο δεν είναι ανώνυμο. Όπου κι αν πάτε, αφήνετε ίχνη που δείχνουν ποιος είστε πραγματικά. Μερικά από αυτά είναι μεγαλύτερα από άλλα, αλλά το μεγαλύτερο είναι η διεύθυνση IP σας.
Αν κάποιος έχει την διεύθυνση IP σας δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψει την ταυτότητά σας.
Τι είναι οι διευθύνσεις IP;
Πριν αναφέρουμε τις πρακτικές, ας καθορίσουμε τι είναι μια διεύθυνση IP. Με λίγα λόγια είναι ένας αριθμός που προσδιορίζει έναν υπολογιστή σε ένα δίκτυο. Υπάρχουν δύο τύποι καθορισμού συστημάτων που χρησιμοποιούνται αυτήν τη στιγμή: οι IPv4 και IPv6.
Επιπλέον, υπάρχουν δύο κατηγορίες διευθύνσεων IP. Οι ιδιωτικές διευθύνσεις IP χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση μηχανών σε ένα κλειστό (τοπικό) δίκτυο. Το οικιακό σας δίκτυο Wi-Fi, για παράδειγμα, διαθέτει ιδιωτικές διευθύνσεις IP, που επιτρέπουν στον υπολογιστή σας να μιλήσει στην κονσόλα παιχνιδιών σας, τον δρομολογητή σας. Κάθε συσκευή που συνδέεται στο διαδίκτυο διαθέτει και από μια μοναδική εσωτερική διεύθυνση IP.
Στη συνέχεια υπάρχουν και οι διευθύνσεις IP που χρησιμοποιούνται σε ολόκληρο το Διαδίκτυο για τον ίδιο ακριβώς σκοπό. Ο πάροχος υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) σάς διαθέτει μια διεύθυνση που έχει μία από τις δύο μορφές: στατική ή δυναμική.
Οι στατικές διευθύνσεις IP είναι σταθερές. Σαν τον αριθμό τηλεφώνου σας. Ακόμα κι αν αλλάξετε συσκευήο αριθμός σας παραμένει ο ίδιος. Μια στατική διεύθυνση IP δεν αλλάζει ποτέ.
Οι δυναμικές διευθύνσεις IP χρησιμοποιούνται συνήθως σε σπίτια ή και επαγγελματικούς χώρους. Σε αντίθεση με τις στατικές διευθύνσεις, αυτές αλλάζουν. Ο ISP αλλάζει διευθύνσεις IP στο δίκτυο σχεδόν κάθε μέρα. Πρόκειται για μια πιο οικονομική λύση καθώς επιτρέπει ευκολότερη συντήρηση και διάθεση από τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου.
Οι περισσότεροι ιστότοποι διατηρούν λεπτομερή αρχεία καταγραφής για τους επισκέπτες τους για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα ένας ιστότοπος όπως το Facebook ή το Dropbox χρησιμοποιείται για τη διάπραξη ενός εγκλήματος. Κάποιος δημιούργησε ένα ψεύτικο λογαριασμό για να δημοσιεύσει περιεχόμενο που παραβιάζει το νόμο.
Οι αρχές μπορούν να ανακαλύψουν αυτό το άτομο αφού ρωτήσουν την ιστοσελίδα ποια ήταν η IP του ατόμου.
Οι διευθύνσεις IP αναγνωρίζουν υπολογιστές και όχι άτομα. Για να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, οι ερευνητές πρέπει πρώτα να προσδιορίσουν ποιος ISP κατέχει αυτήν τη διεύθυνση IP.
Αυτό είναι πολύ εύκολο φυσικά. Οι ISP διαθέτουν συνήθως “μπλοκ” ή “ομάδες” διευθύνσεων IP. Καταγράφονται σε δημόσιες βάσεις δεδομένων που λειτουργούν από το RIR (Περιφερειακό μητρώο Διαδικτύου). Υπάρχουν πέντε μητρώα και το καθένα είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση διευθύνσεων IP στη δική του περιοχή. Έτσι, η εύρεση ενός ISP είναι απλώς θέμα πληκτρολόγησης της διεύθυνσης IP στη σωστή βάση δεδομένων.
Εάν κάνετε αναζήτηση μιας IP στην Google, θα βρείτε δεκάδες ιστότοπους που μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε την εταιρεία που την φιλοξενεί. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το εργαλείο Whois για να λάβετε τα ίδια αποτελέσματα.
Μόλις γνωρίζετε τον ISP, είναι απλώς θέμα ρουτίνας. Όπως έχουμε αναφέρει σε παλαιότερες δημοσιεύσεις οι Αρχές μπορούν να υποχρεώσουν άτομα ή επιχειρήσεις να παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία που διαθέτουν. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο ή ποινή φυλάκισης.
Στη συνέχεια οι Αρχές μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στο όνομα και τη διεύθυνση του συνδρομητή, που διέπραξε το αδίκημα.
Τι γίνεται όμως αν ο ISP σας χρησιμοποιεί δυναμικές διευθύνσεις;
Δεν έχει σημασία, επειδή οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου, όπως και οι ιστότοποι, διατηρούν αρχεία καταγραφής. Από την εξέταση των αρχείων τους, μπορούν εύκολα να εντοπίσουν ποιος συνδρομητής διέθετε μια συγκεκριμένη διεύθυνση IP μια συγκεκριμένη στιγμή.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι βρήκαμε τον εγκληματία. Αν για παράδειγμα χρησιμοποιούσε κάποιο δημόσιο Wi-Fi για να διαπράξει το έγκλημα, οι αρχές μπορούν να εντοπίσουν μόνο αυτό το δημόσιο σημείο πρόσβασης.
Ωστόσο, μετά μπορούν να συνεχίσουν την έρευνα, εξετάζοντας πλάνα από κάμερες ασφαλείας κλπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου δεν είναι οι μόνες που ενδιαφέρονται να δώσουν ονόματα στις διευθύνσεις IP. Συχνά δικηγόροι ή γραφεία που εργάζονται για εταιρείες ψυχαγωγίας συλλέγουν διευθύνσεις IP που χρησιμοποιούνται για τη λήψη πειρατικού περιεχομένου. Στη συνέχεια εκδίδουν κλήσεις στις ISP ζητώντας τα στοιχεία επικοινωνίας των πελατών τους.
Φυσικά, ο καθένας μπορεί να κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο ανώνυμα, χρησιμοποιώντας το Tor ή ένα VPN. Υπάρχουν υπηρεσίες VPN που υποστηρίζουν ότι δεν διατηρούν αρχεία καταγραφής χρήσης, αν και είναι δύσκολο να επαληθευτεί αν αυτό ισχύει ή όχι.
Η σύνδεση από μια αλυσίδα VPN καθιστά την ταυτοποίησή σας πολύ πιο δύσκολη. Οι αρχές μπορούν να παρακολουθούν μια διεύθυνση IP σε μια εταιρεία VPN, αλλά αν ο εγκληματίας συνδέεται με αυτό το VPN από ένα άλλο και ένα άλλο και μετά άλλο ένα, οι αρχές θα πρέπει να ερευνήσουν πολλούς υπολογιστές και διαφορετικές εταιρείες για να βρουν περισσότερες λεπτομέρειες.
Να αναφέρουμε ότι αν η χρήση των VPN συνδυαστεί με ένα λειτουργικό σύστημα σαν το Qubes, η έρευνα αποκάλυψης του εγκληματία θα γίνει πολύ πιο δύσκολη.
Η παρακολούθηση διευθύνσεων IP δεν είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο συλλαμβάνονται οι διαδικτυακοί εγκληματίες. Για παράδειγμα, ο Ross Ulbricht, ο οποίος διαχειριζόταν τη ναρκο-Silk Road στο DarkWeb, πιάστηκε όταν αποκάλυψε το πραγματικό του όνομα σε ένα online message board.
