Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που έπεσε στα χέρια μου ένας υπολογιστής ενός γνωστού μου που μου τον έφερε για να τον επισκευάσω και να του φορτώσω windows. Στην πραγματικότητα η “επισκευή” που χρειάζονταν ήταν να κλωνοποιήσω ένα HDD σε SSD καθόσον ο Hdd είχε αρχίσει να γίνεται “βαρύς” στην εκκίνηση της πλατφόρμας και των προγραμμάτων του.
Τον είχα ρωτήσει μάλιστα μήπως ήθελε – για καλύτερα αποτελέσματα – να του φορτώσω μια νέα – φρέσκια κόπια στον SSD και να μεταφέρω μετά τα όποια αρχεία είχε, πρόταση μου την αρνήθηκε κι έτσι ακολούθησα την κλωνοποίηση. Τότε είχα χρησιμοποιήσει το macrium reflect, πρόγραμμα που το χρησιμοποιώ ακόμη και τώρα όταν υπάρχει συναφής ανάγκη.
Έχοντας ξεκινήσει την κλωνοποίηση αργά το βράδυ, άφησα τον υπολογιστή να κάνει τα μαγικά του αφού όρισα να μην σβήνει μετά από κάποια ώρα αδράνειας και κάθισα να δω μια ταινία στο “γυαλί”.
Κάποια στιγμή, μετά από 1- 1 ½ ώρες πήγα να τσεκάρω ότι όλα κυλούσαν καλά στην διεργασία. Κούνησα το ποντίκι για να ανάψει η οθόνη και όντως παρατήρησα ότι συνέχιζε η κλωνοποίηση ενός δίσκου, μόνο που …
ΜΟΝΟ ΠΟΥ !
… μόνο που πρόσεξα ότι ένα από τα αρχεία που αντιγράφονταν είχε έναν “περίεργο” τίτλο. Έναν αηδιαστικό ! Σιχαμερό ! Τίτλο που παρέπεμπε σε παιδιά 14 ετών …
ΠΑΓΩΣΑ ! Μου έφυγε η νύστα απότομα ! Σοκαρίστικα και αναρωτιώμουν μήπως δεν πρόσεξα κάτι καλά ή μήπως η νύστα μου έκανε παιχνίδια.
Έκανα καφέ δυνατό, άναψα τσιγάρο και περίμενα σαν τον ηλίθιο εμπρός στην οθόνη να τελειώσει η κλωνοποίηση μη επιθυμώντας να κάνω να ανοίξω τον explorer και να “ψάξω” τι στην ευχή είχα δει !
20 λεπτά μετά η κλωνοποίηση τελείωσε και άρχισα το σκάψιμο των αρχείων όπου όντως διαπίστωσα πως ότι είχε δει φευγαλέα η ματιά μου ήταν αληθές και υπάρχον γεγονός.
Αν θυμάμαι καλά πρέπει να πέρασαν 2 ώρες που τριγύριζα μέσα στο σπίτι σκεπτόμενος αν έπρεπε να ενημερώσω Αρχές ή αν έπρεπε να πάρω τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη του μηχανήματος και να τον πλακώσω στα μπινελίκια.
Στιγμές πριν το χάραμα αποφάσισα, πιθανότατα εσφαλμένα, και διέγραψα τον αρχικό δίσκο και τον κλωνοποιημένο, φόρτωσα μια νέα κόπια από windows και περίμενα με αγωνία να πάει 7 το πρωί για να καλέσω τον κομιστή του υπολογιστή. Τον κάλεσα επιχειρώντας να τον “ψαρέψω” για αν χειρίζεται άλλος πλην αυτού τον υπολογιστή του. Μου το αρνήθηκε και τότε βγήκα στην επίθεση λέγοντας του : “τι είναι αυτά κι εκείνα ρε παλιάνθρωπε που είδα μέσα στο σκληρό δίσκο ;” παίρνοντας την απάντηση “δεν σου πέφτει λόγος”.
Τότε λοιπόν του είπα ξεκάθαρα πως έσβησα το σύμπαν, και πως φόρτωσα νέα windows απολαμβάνοντας τον ψυχασθενή εγκληματία (σ.σ. περί ψυχασθενούς επρόκειτο όπως και κάθε όμοιο του άτομο) να μου σούρνει τα εξ αμάξης …
Κάποια στιγμή ήλθε πήρε το σίχαμά – υπολογιστή του και ξεκουμπίστηκε, ενώ από μέρους μου δεν δέχθηκα την αμοιβή που είχαμε συμφωνήσει. Πέρασαν μέρες από τότε και ήμουν ένα βήμα πριν να ενημερώσω “όσους έπρεπε” όμως μια εμβολή του μυοκαρδίου πρόλαβε τα πάντα και έστειλε τον κομπιουτεράρχη στον αγύριστο.
Τα θυμήθηκα αυτά και τα καταγράφω μιας και ο “κομπιουτεράρχης” ήταν άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Άτομο που όλοι λέγαμε : καλός και ήρεμος γείτονας, την ίδια ώρα που η αλήθεια ήταν άλλη …
Όπως “καλά παιδιά” θεωρούνταν και εκείνα τα ανήλικα @@@@παιδα που έπιασαν πριν από λίγες ώρες οι Αρχές διότι διακινούσαν υλικό παιδικής και εκδικητικής πορνογραφίας.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ !
Και το έκαναν για να βγάζουν χαρτζιλίκι, όπως είπαν στους αρμόδιους ανακριτές. Κι αυτά είναι – σήμερα – παιδιά, τα παιδιά με τις αποκλίνουσες συμπεριφορές, αύριο όμως θα είναι οι γείτονες της διπλανής μας πόρτας. Ή της πόρτας των παιδιών μας.
Νιώθω θυμό διότι ένα εργαλείο που θα έπρεπε να χρησιμοποιείται για να μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη, χρησιμοποιείται ΚΑΙ ΑΠΟ ΝΕΟΥΣ για παρανοϊκές υποθέσεις.
Τόσο θυμό που λέω μέσα μου : μια χαρά ήταν ο επιθεωρητής Κάλαχαν ή/και ο Πολ Κέρσυ (από το death wish) στις ταινίες των 80’s και πολλοί άλλοι ρόλοι ταινιών του τότε.
Του τότε που ΑΝ υπήρχε η … μουσική (και οι στίχοι) τράπ, όλοι τους θα ήταν “μέσα” ! Τα … παιδιά ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ !
Και μιας και αναφέρθηκα σε 2 παλιές ταινίες, θα κλείσω με το : Δεν αλλάζεις τον κόσμο απλά κοιτώντας τον. Τον αλλάζεις με τον τρόπο που επιλέγεις να ζήσεις σ’ αυτόν. Κοιτάξτε ψηλά. Ο ουρανός είναι ανοιχτός. Τσιτάτο που το έκλεψα από την ταινία the aeronauts, του 2019.
Γιώργος Θ. Κανελλάκης
Υγ. θα ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος αν με προβλημάτιζαν μόνο όσα αναφέρω στο ανωτέρω. Μόνο αν οι αποκλίνουσες συμπεριφορές νέων, μεσηλίκων και γερόντων περιορίζονταν στα προαναφερόμενα. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και πολλά άλλα.
