Αν χρησιμοποιείτε τον Windows Server, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Το έναυσμα μπορεί να σας το δώσει η ενημέρωση KB5031364, η οποία πρόσθεσε το “Azure Arc Setup” σε όλους τους διακομιστές των Windows χωρίς καν να ρωτήσει τους διαχειριστές.
Αυτό σημαίνει ότι η Microsoft θα γεμίζει την οθόνη των χρηστών με bloatware χωρίς να ρωτά, και όχι μόνο στα client λειτουργικά αλλά πλέον και στους servers. Φυσικά γνωρίζετε την συγκεκριμένη συμπεριφορά από τα desktops, όπου η Microsoft συνεχίζει να προσπαθεί να επιβάλει καινοτομίες όπως η αναζήτηση Bing.
Ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησαν πολλοί να χρησιμοποιούν τον Windows Server οφειλόταν ξεκάθαρα στα πλεονεκτήματα του GUI. Οι Linux servers δεν διαθέτουν GUI, και βέβαια χρειάζονται επιπλέον γνώσεις.
Με το Ubuntu ή το Debian δεν χρειάζεται να πληρώνετε έξοδα για την άδεια χρήσης του λειτουργικού συστήματος. Το νέο μοντέλο αδειών χρήσης του Windows Server περιέπλεξε άσκοπα τα πράγματα ούτως ή άλλως.
Για παράδειγμα, κάθε φυσική CPU με τουλάχιστον 8 πυρήνες προσμετράται στην τιμή – ακόμα κι αν είναι λιγότεροι. Το ίδιο ισχύει και στην τιμή ανά φυσικό διακομιστή, αν και σε αυτήν την περίπτωση μετρώνται οι 16 πυρήνες. Αυτοί οι αριθμοί και άλλα στοιχεία χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της άδειας χρήσης που χρειάζεστε συγκεκριμένα.
Αυτό που πιθανώς απογοητεύει περισσότερο τους χρήστες (όπως προαναφέραμε) είναι η έλλειψη της γραφικής διεπαφής χρήστη στους διακομιστές Linux. Εδώ ακριβώς όμως υπάρχει και ένα σχεδόν ασυναγώνιστο πλεονέκτημα: Η μη χρήση γραφικής διεπαφής εξοικονομεί πόρους.
Εκτός από αυτό, ο διακομιστής με Windows παρέχει επίσης ένα Hyper-V εκτός από τον διακομιστή εκτύπωσης και αρχείων. Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν είναι τόσο θεαματικό και κάνει πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν οι λειτουργίες Samba, CUPS και QEMU.
Φυσικά, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
Αν και όλα τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται σαν ένας ύμνος για το Linux θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Αυτό ισχύει και για το Linux ή γενικά για το λογισμικό ανοιχτού κώδικα.
Το Linux απαιτεί συχνά πολύ μεγαλύτερη τεχνογνωσία από ό,τι είναι απαραίτητο για ένα σύστημα με Windows.
Αν και η κοινή χρήση φακέλων χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο SMB στα Windows (Server) απαιτεί μόνο μερικά κλικ, στο Linux πρέπει πρώτα να χρησιμοποιήσετε το shell, έναν επεξεργαστή κειμένου και να γνωρίζετε τις αντίστοιχες διαδρομές. Βασικά δεν είναι πυρηνική επιστήμη, καθώς υπάρχουν διάφορα wiki, αλλά είναι πιο περίπλοκο από ό,τι με τα Windows.
Η λιτότητα μπορεί μερικές φορές να μην είναι τόσο βολική, αλλά η δουλειά θα γίνει.
Το πρόβλημα μας δεν είναι το GUI ή οι γνώσεις; Άλλωστε το Ubuntu Server προσφέρεται πλέον και με GUI.
To πρόβλημα είναι πως πολλές εμπορικές εφαρμογές απαιτούν Windows για να δουλέψουν πχ Λογιστικά προγράμματα κλπ και δεν υπάρχουν αντίστοιχες εκδόσεις για Linux. Αυτό πιστεύω κρατάει τους περισσότερους ακόμα σε Windows Server.
Πες τα χρυσόστομε… το μισό άρθρο είναι εκτός τόπου και χρόνου. Φαίνεται ότι αυτός που το γράφει δεν δουλεύει σε Enterprise χώρο στην Ελλάδα. Όλοι οι πελάτες μου με μεγαλα λογιστικά βιβλία τρέχουν Softone και Pylon και οι εφαρμογές που κάνουμε custom είναι είτε πάνω στο ίδιο το ERP είτε γραμμένες για Windows… Δεν πρόκειται κανείς να πάει σε άλλο λειτουργικό για κάτι τέτοιο που αναφέρετε. Σοβαρευτείτε λίγο!!! Καταλάβαμε ότι θέλετε να σπρώξετε το Linux αλλα να έχετε επιχειρήματα σωστά για την μερίδα ανθρώπων που δουλεύουν Windows Server … Μια επιχείρηση που έχει Windows Server είναι γιατί δεν γίνεται διαφορετικά λόγω των λογισμικών που στηρίζονται σε αυτό, οι υπόλοιποι παίχτες δεν θα βάλουν Windows Server λόγω κόστους αδειών, θα στραφούν σε Linux ή σπασμένα με κίνδυνο ελέγχου στην επιχείρησή τους…
εφόσον υπάρχουν απαιτήσεις για λογισμικό της Microsoft ο Windows server είναι μονόδρομος. Πως σου φαίνεται όμως Windows server για υπηρεσίες hosting?
Πολλή σωστά!!!!