Πριν από λίγο καιρό, η Ελληνική Αστυνομία ανακοίνωσε την σύλληψη των υπευθύνων μιας παράνομης επιχείρησης IPTV που προκάλεσε ζημίες άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ σε τηλεοπτικούς σταθμούς.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση σε διάστημα οκτώ ετών, οι εμπλεκόμενοι κέρδισαν πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ, ξέπλυσαν χρήματα μέσω ενός δικτύου εταιρειών, και επένδυσαν σε ακίνητα. Δέκα άνδρες συνελήφθησαν και κατασχέθηκαν δώδεκα αυτοκίνητα συν 100 χιλιάδες ευρώ σε μετρητά.
Από την άλλη πολλοί Έλληνες φίλοι των σπορ και των ταινιών διαμαρτύρονται για το υψηλό κόστος των επίσημων συνδρομητικών τηλεοπτικών πακέτων που προσφέρουν οι τοπικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς.
Για πολλούς καταναλωτές, η λύση σε αυτά τα προβλήματα μπορεί να βρεθεί σε φθηνές αλλά παράνομες πειρατικές συνδρομές IPTV. Η Ελλάδα μέχρι σήμερα κάνει ό,τι μπορεί για να μπλοκάρει τις παράνομες υπηρεσίες streaming, έτσι ώστε οι τηλεοπτικές εταιρείες, όπως η Nova και η Cosmote, να μπορούν να κερδίζουν από την επένδυσή τους.
Μετά από έρευνα της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Πατρών, η ΕΛ.ΑΣ ανέφερε ότι η ομάδα που εξάρθρωσε, φέρεται να έχει προκαλέσει ζημίες άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ στις τηλεοπτικές εταιρείες Cosmote, Nova και Vodafone.
Ωστόσο κανείς δεν μας είπε κάτι για τον τρόπο υπολογισμού αυτών των ζημιών.
Φαίνεται αστείο γιατί οι εταιρείες παρουσιάζουν αυτά τα χρήματα σαν διαφυγόντα κέρδη, μια υπόθεση που δεν θα μπορούσε να στέκει αν δεν υπήρχε η πειρατεία. Ποιος από αυτούς τους μαθηματικούς γνωρίζει αν το κοινό που χρησιμοποιεί πειρατικά κανάλια θα μπορούσε να ήταν πελάτης μιας συνδρομής με ένα βασικό μισθό;
Όταν η Cosmote και η Nova χρεώνουν 40-50 ευρώ το μηνα για απεριόριστες συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας, δεν υπάρχει αισχροκέρδεια; Αν τώρα έχεις κάποιο πακέτο με αυτή την τιμή και προσπαθήσεις να αλλάξεις πάροχο, η τιμή μπορεί αυτόματα να πέσει στο μισό, ή και λιγότερο από το μισό.
Λέμε όχι στην πειρατεία αλλά παράλληλα θα πρέπει να σκεφτούμε αν αυτές οι εταιρείες λειτουργούν θεμιτά ή αθέμιτα, με μια νομική κάλυψη που ναι μεν στηρίζει το ελεύθερο εμπόριο, αλλά με την πολυτέλεια της ύπαρξης 2-3 μεγάλων παρόχων που καθορίζουν τις τιμές κατά το δοκούν.
