Χρησιμοποιώ Linux πάρα πολλά χρόνια στον οικιακό μου υπολογιστή. Παράλληλα σε υπολογιστές της δουλειάς μου έρχομαι καθημερινά σε επαφή με τα Windows. Στον προσωπικό μου υπολογιστή έχω επιλέξει να βάλω τα Windows (Server που έχω μετατρέψει) σε ένα μικρό partition, έτσι για να έχω Windows κι αχρείαστα να ναι.
Έτσι γνωρίζω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο λειτουργικών.
Πρόκειται για ένα μεγάλο και αγαπημένο debate ανάμεσα στους φίλους των δύο λειτουργικών. Σε λίγο όμως όλα αυτά θα τελειώσουν αφού έρχεται μια νέα εποχή.
Ο κόσμος αλλάζει, είναι κάτι το αναπόφευκτο και απόλυτα φυσιολογικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κάθε αλλαγή θα είναι καλή ή αποδεχτή με χαμόγελο.
Οι μικροαλλαγές
Για παράδειγμα γνωρίζω ότι οι νέες γενιές αποδέχονται πολύ πιο εύκολα τους ηλεκτρονικούς λογαριασμούς για την σύνδεσή τους σε πάρα πολλές υπηρεσίες. Ο ηλεκτρονικός λογαριασμός απαιτείται και είναι ήδη απαραίτητος στα smartphone.
Αλλά ο υπολογιστής δεν είναι τηλέφωνο και προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένος να παίξω στα παιχνίδια απληστίας του marketing. Αφού πληρώνω χρήματα για ένα προϊόν κορυφαίας κατηγορίας, θέλω να είμαι ο απόλυτος ιδιοκτήτης.
Κάποια στιγμή αυτό δεν θα είναι εφικτό. Τα Windows οδεύουν προς ένα συνδρομητικό μοντέλο που φυσικά θα απαιτεί κάποιον λογαριασμό για την σύνδεσή σας σε διάφορες υπηρεσίες.
Ο προσωπικός μου υπολογιστής όμως είναι κάτι άλλο, ή τουλάχιστον έτσι σκέφτομαι μέχρι σήμερα και προσπαθώ να το διαχωρίζω.
Από το 2025 και μετά τα Windows 10 θα σταματήσουν να ενημερώνονται και ο κόσμος θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα Windows 11 με τις προϋποθέσεις που ορίζει η Microsoft. H απαίτηση για TPM και η σύνδεση με προσωπικούς λογαριασμούς θα γίνει υποχρεωτική.
Μπορεί να έχετε διαβάσει για το “τσιπ ασφαλείας” Pluton.
Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε πολλά, αλλά στο μέλλον θα μπορούσε να εμποδίζει άλλα λειτουργικά συστήματα να τρέχουν στο ίδιο μηχάνημα. Θεωρητικά, θα μπορούσε να καταλήξετε με hardware που είναι κλειδωμένο σε συγκεκριμένα λειτουργικά συστήματα ή δεν θα υποστηρίζει ορισμένες δυνατότητες του BIOS. Αυτό φυσικά θα μπορούσε να αποκλείει τη χρήση του Linux σε αυτά τα μηχανήματα, και η χρήση του λειτουργικού να γίνει εφικτή μόνο με την λειτουργία Windows Subsystem for Linux. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Θα δείξει.
Ας θυμηθούμε το Secure Boot.
Από το 2004 περίπου και μετά, η έννοια του Trusted computing άρχισε να κάνει πρωτοσέλιδα στη δημοσιογραφία τεχνολογίας. Από τότε, η Microsoft και διάφορες άλλες εταιρείες προσπάθησαν να εφαρμόσουν “βελτιωμένες” δυνατότητες ασφαλείας σε επίπεδο hardware και BIOS, αν και ως επί το πλείστον, δεν είδαμε κάποια μεγάλη διαφορά. Σήμερα μπορείτε να απενεργοποιήσετε το Secure Boot και πολλές διανομές Linux το υποστηρίζουν. Προσωπικά δεν έχω συναντήσει κανένα σύστημα που να σας εμποδίζει να θέσετε στο Off το Secure Boot στο μενού του BIOS.
Ωστόσο, υπάρχει μια πιθανότητα να αλλάξουν οριστικά τα πράγματα.
Όπως αναφέραμε παραπάνω, όλα οδηγούνται στο Cloud. Αν έχω προφητικές ικανότητες, σε 5-10 χρόνια η Microsoft θα δοκιμάσει να αποκτήσει την κυριαρχία στο cloud computing, και το Windows as a Service θα είναι διαδεδομένο παντού, όλα συνδεδεμένα με ένα προσωπικό σας λογαριασμό.
Το υπολογιστικό μοντέλο θα αλλάξει. Σε 15-20 χρόνια κανείς δεν θα μιλάει για “offline” υπολογιστές και “τοπικά” συστήματα.
Η παγκοσμιοποίηση και διαχωρισμός των κοινωνιών, εθνών, κρατών, συμμαχιών είναι εδώ. H Kaspersky απομονώθηκε και ο Putin έχει φτιάξει το δικό του διαδίκτυο.
Φανταστείτε τους λογαριασμούς μας σε κουτάκια, στριμωγμένους σε ψηφιακά container που “επιβλέπει” η εταιρεία που εμπιστευόμαστε.
Το νέο Matrix Resurrections βασίζεται πια σε πραγματικά γεγονότα:
Βρισκόμαστε σε νέο χρονοδιάγραμμα, στο οποίο ο διευθύνων σύμβουλος της Tesla και της SpaceX, Elon Musk, θα μπορούσε να πει στους 34 εκατομμύρια folowers του στο Twitter να “πάρουν το κόκκινο χάπι”, μια ιδέα που αναφέρεται όλο και πιο πολύ από τους alt-right συνωμοσιολόγους. Ο Mark Zuckerberg του Facebook από την άλλη ανακοίνωσε τα σχέδιά του για ένα “metaverse“, ένα διαδίκτυο σαν το Matrix όπου αντί κανείς να βλέπει το περιεχόμενο, θα είναι μέσα σε αυτό.
Κυριαρχούμενη από μερικές μεγάλες εταιρείες, η σημερινή ψηφιακή σφαίρα φαίνεται να είναι περισσότερο καθοδηγούμενη και καταναγκαστική παρά τα όνειρα που είχε ο Neo στο πρώτο Matrix.
Είναι “ένας κόσμος χωρίς κανόνες και ελέγχους, χωρίς σύνορα ή όρια, ένας κόσμος όπου όλα είναι δυνατά”, ανέφερε ο Neo (Reeves) στο τέλος της πρώτης ταινίας.
Το Διαδίκτυο είναι πλέον ένας τεράστιος ιστός που έχει σχεδιαστεί για να αιχμαλωτίζει τα γούστα, την προσοχή και τα μοτίβα σκέψης μας και να τα ωθεί σε κερδοσκοπικές γραμμές. Ο στόχος δεν είναι ένας κόσμος όπου όλα είναι δυνατά — αλλά ένας κόσμος όπου τα πάντα είναι προβλέψιμα και αγορασμένα.
